Droogpak gestuntel
Gisteren was de dag van het droogpak gestuntel. Naast mij zouden nog 2 andere duikers hun kunnen gaan uittesten in een droogpak onder bezielende begeleiding van Peer.
De andere 2 heren hadden net een gloednieuw DUI pak en ik zou het oude pak van Peer lenen.Helaas paste dat pak niet, omdat de nekseal te groot was. Daarmee zou ik niet echt droog blijven in het pak, dus geen optie. Maar Peer zou Peer niet zijn en dus bood hij zijn spiksplinternieuwe DUI pak aan mij aan!!!!!
Ja je leest het goed, die jongen is niet helemaal wijs hoor (maar wel ontzettend lief). Hij had het pak zelf pas zaterdag opgehaald en er nog niet mee gedoken en ik mocht het gaan uittesten……..
Het begon al met uitleg hoe het makkelijkst het pak aan te trekken. Het is toch even wennen hoor en het is wel handig als iemand er even op wijst hoe je nou het handigst in het pak komt, zonder dat je meteen kapotte seals hebt of kapotte ritsen. Aangezien ik geen onderpak heb, moest ik het doen met allerlei laagjes over elkaar. Voordat ik het droogpak instapte, zag ik er dan ook niet uit. Ik had mijn spijkerbroek aan met daarover mijn skibroek en 2 paar skisokken en speciale oversokken omdat Peer zijn voeten iets groter zijn. Als bovenkleding had ik een speciaal duikshirt aan, daarover een shirt met lange mouwen en nog een fleecetrui. Maar het was uiteindelijk wel allemaal nodig, want trilaminaat heeft van zichzelf helemaal geen isolatiewaarde.
Ok, we gaan te water. He bah, dat voelt raar, dat pak gaat meteen wat knellen om mijn benen. Ja vrij logisch natuurlijk, omdat al de lucht die in je pak zit, naar boven wil door de druk van het water en keurig ontsnapt via het ontluchtingsventiel.
Rustig aan zakken en op de knietjes op de bodem. Pfff het lijkt wel of ik een beginnende leerling ben. Daar wat proberen met lucht in het pak. Oeps, niet zoveel, want dan begin ik te stijgen. Maar even afblijven met die vingers van mijn inflator van mijn vest, want die heb ik nog even niet nodig. Eerst maar wat lucht in mijn pak om de squeeze op te heffen.
Voorzichtig aan afdalen. Daar merk je vrij snel dat het pak verder gaat squeezen. Dus weer wat spelen met lucht in het pak om de squeeze op te heffen, maar ook wat lucht in het vest doen. Het is even wennen, maar dat komt wel goed als je ff flink kan oefenen.
Paar keer wat rustige opstijgingen gemaakt vanaf 7 meter en dan rustig richting kant zwemmen, zodat je merkt dat je pak begint op te blazen en dat je dan even moet ontluchten via je arm.
Ook nog geoefend met koprollen maken. Dat is nog wel even lastig, maar een goede oefening voor het geval er teveel lucht naar je voeten is gelopen en je flink begint te stijgen.
Verder hebben we nog wat rondgedoken in de buurt van de bus. Veel baarsjes gezien en nog een rivierkreeftje. Peer’s idee om door de bus te duiken, heb ik maar even aan me voorbij laten gaan. Ook al zou het een goede oefening zijn, ik was toch te bang dat ik misschien wel ergens zou haken of zo en dat ik dan meteen zijn nieuwe pak zou beschadigen.
Het mooiste van al vind ik toch wel dat ik een uur heb gedoken in water van 14 graden zonder het koud te hebben (behalve mijn handen die een beetje fris werden). Dit in tegenstelling tot vorige week. En ik heb zowaar ook niet hoeven plassen. Dus ik ben echt helemaal droog gebleven………
Nu maar eens goed gaan nadenken over welk pak ik wil gaan aanschaffen, want een droogpak komt er zeker voor mij. Helemaal na deze onwijs goede ervaring! En met het gestuntel is het eigenlijk allemaal wel heel erg meegevallen.