Emmie's weblog

Ja ik weet het, het is inmiddels een week geleden, maar afgelopen week was zo hectisch op mijn werk en ’s avonds privé, dat ik er maar niet aan toe kwam.

Maar goed, hier volgt dan het verslagje van de GODD (Grens Overschrijdende Duik Dag) van 1 oktober 2006.

Op tijd opstaan en rond half 9 op weg naar Strijenham. Het weer was niet echt veelbelovend, maar ach, daar laten we ons niet door uit het veld slaan. Aangekomen bij Strijenham waren er al enkele duikers aanwezig. Die zich afvroegen of het wel zin had om hier te gaan duiken. Dus even de dijk opgelopen om te gaan zien. Mmmmm, er staan inderdaad behoorlijke golven, de schuimkoppen staan er op en als je dichtbij de kant bent, word je zeker door zo’n golf de kant op gesmeten. Ach, we zullen eens horen wat de duikleider te vertellen heeft.

Er werd besloten om toch hier te gaan duiken. Een aantal haakte af (hun goed recht natuurlijk) en zorgde voor oppervlakte support. Samen met Jeffrey besloten dat wij wel zouden gaan duiken.

 

Nog net op de kant reeds vinnen aan doen en dan meteen bij het te water gaan wat uitzwemmen. Dat ging prima en daarna maar laten afzakken tot meter of 3, daar merkte je niets meer van die golven.

Eerst een 30 minuten tegen een lichte stroming ingezwommen. Daarna wilde ik een 20 minuten ons laten meedrijven met de stroming terug. Pffff, was het echt wel een lichte stroming waar we tegenin zwommen, want nu lijkt het wel een achtbaan. Man wat gaan we hard met de stroming mee. Na 10 minuten geef ik aan Jeffrey het teken dat we gaan stoppen, dus dat ie zijn hand in het zand moet steken, want anders ben ik ‘m meteen kwijt. Zo gezegd, zo gedaan. Daarna nog rustig aan wat rondgeneusd en na 60 minuten in totaal staken we ons hoofd weer boven water.

Geen bijzondere dingen gezien, het gebruikelijke grut en ook hier weer ontzettend veel hooiwagenkrabben.

 

De 2e duik stond gepland op Gorishoek, de Punt. Hier haakten nog meer mensen af. Maar ik had hier nog niet eerder gedoken, dus wilde het toch wel eens zien. Zou eerst met SVp duiken, maar gezien het feit dat er 2 minder ervaren duikers overbleven, hebben wij ons over deze 2 duikers ontfermd.

Mijn buddy wilde graag naar 26 meter, omdat hij zijn ervaringsduiken nodig heeft voor volgend brevet. Geen enkel probleem. We laten ons rustig via de bodem afzakken naar 26/27 meter. Onderweg komen we nog een sepiaatje tegen. Altijd leuk natuurlijk. Op diepte neuzen we wat rond en begin ik aan een zigzaggend patroon terug. Het zicht was ondanks het weer toch erg goed, behalve in het ondiepere gedeelte.

De bodem is overal ontzettend mooi begroeid en beneden de 30 meter schijnt het nog mooier te zijn. Dat doe ik een volgende keer wel. Vond 26 meter nu wel ff voldoende.

Na 59 minuten waren we weer boven. Een heerlijke duik achter ons latend.

 

Met een aantal mensen nog even gezellig nakletsen met een kop warme choco met slagroom in het café. En daarna op het gemakkie terug naar huis gereden. Het was weer een toffe dag.