Emmie's weblog

Zo afgelopen zondag was dan eindelijk de Ladiesrun in Rotterdam. De afgelopen weken bijna niet gelopen, dus het was de vraag wat mijn eindtijd zou worden. Sowieso zou er geen PR in zitten, althans, die kans zou heel klein zijn, daar het parcours een zware zou zijn. Men had een rondje van ongeveer 3 km bedacht, die zowel over de Erasmusbrug als over de Willemsbrug liep. En dan moet je dus 3 keer rond en dus in totaal 6 bruggen nemen…….

Om half 9 ging de wekker. Grrrr, ik heb geen zin om op te staan. Nou ja vooruit dan maar. Na het douchen, even ontbijten en dan op weg naar Rotterdam. Roel was mijn supporter vandaag.

De auto geparkeerd bij Kralingse Zoom en van daaruit met de metro verder. Aangekomen bij het plein onder de Erasmusbrug was het een gekakel van jewelste. Wat kunnen vrouwen toch een hoop kabaal maken………

Er waren een paar standjes van o.a. War Child en het AD en de muziek galmde over het water. Carlo Lens was op dat moment bezig met de warming up voor de dames die de 6,5 km zouden lopen.

Even plassen en nog maar wat water drinken en mijn nummer opspelden. En om 11.10 uur was het dan mijn beurt om mee te doen aan de gezamenlijke warming-up. Helaas vond ik er weinig aan en de oefeningen die we deden waren niet echt geschikt als warming-up om daarna een 10 km te lopen. Dus op de muziek heb ik maar wat eigen oefeningen gedaan, zodat ik toch nog wel wat gerekt en gestrekt had. Rustig naar de start lopen. Rustig op tempo dat wel, maar mijn hartslag schoot weer lekker omhoog.

En daar ga ik dan van start. Het is druk op de brug en ik loop mezelf aan de rechterkant een beetje klem. En kan dus niet in mijn ritme komen. Bij het 1 km punt zit ik dan ook al op 6.48. Helaas, ach ik had toch geen PR verwacht. Ben al blij als ik onder de 70 minuten ga eindigen.

Het eerste rondje gaat nog redelijk goed. Dan begint het 2e rondje en moeten we weer over de bruggen heen. De Erasmusbrug gaat nog, maar de Willemsbrug begin ik al in mijn benen te voelen. Als ik nog niet op 5 km ben, hoor ik een schril gefluit en getoeter achter me. Blijkt dat de motoren met de koplopers er al aankomen. Pffff, word ik nu al ingehaald………

Dat geeft de burger niet echt moed hoor. Maar ik ga maar gewoon verder.

Als ik na het 2e rondje doorkom, zit de winnares al lang en breed onderuit gezakt te genieten van een flesje water…….. Ach verschil moet er zijn.

Het laatste rondje dan. Heb met mezelf afgesproken dat ik niet de moed laat zakken en dat ik, hoe dan ook, gewoon blijf doorlopen. De 2 drinkposten en een aparte sponspost komen mij natuurlijk heel erg goed van pas. Maakt dat ik voldoende drink en ook kan afkoelen, want ondanks dat het niet echt warm is, heb ik toch weer een onwijs rood hoofd.

En ja hoor, daar is dan eindelijk de finish. Ik klok uiteindelijk een 1:07:36 en ik ben toch trots op mezelf!!!! Ik heb het toch maar weer geflikt. Wie had dat nog geen 9 maanden geleden durven denken. Toen rookte ik nog een pakje sigaretten op een dag en kon ik nog geen kilometer achter elkaar volhouden. En dat is hetgeen ik mezelf moet voorhouden. Ja mijn tijd kan sneller, natuurlijk, maar ik heb ook een bepaalde achtergrond en ach, ik doe het in ieder geval. Er zijn ook voldoende mensen die gewoon op de bank blijven hangen……..

Helaas bij deze loop geen medaille. Alleen een tasje met wat "troep". Mmm, dat is toch echt wel jammer. Heb dus alleen mijn startnummer als bewijs en een paar foto’s.

De komende periode ga ik even op mijn gemak wat duurloopjes doen. Even geen schema, maar gewoon weer even gaan genieten van het lopen zoals ik dat eerder deed. Weer in mijn ritme komen en dan na de vakantie ga ik weer een schema oppakken.

Tussendoor misschien nog eens een klein loopje in de buurt doen (Delft of Wateringen ofzo), maar geen grote evenementen even voor mij.