Emmie's weblog

Gisteren, zondag 9 november, organiseerde ik samen met Peter weer de DIR Zeeland Duik Dag. Een duikdag speciaal voor de leden van de DIR-NL en DIR-BE lijst. Het is gewoon fijn om met gelijkgestemden een duikje te maken. En op een dag waar dan alleen DIR duikers komen, is dat dan wel lekker makkelijk. En ook eens een dag waarop ik me niet meer hoef te verantwoorden dat ik voor DIR heb gekozen. Daar word ik de laatste tijd een beetje moedeloos van……

Dit keer stonden de Zeelandbrug en Goese Sas op het programma. Omdat Peer nog even een nieuwe polsseal op mijn droogpak moest zetten, moest ik op tijd ter plaatse zijn. Om 6 uur ging mijn wekker dus en om 7 uur zat ik al in de auto op weg naar Zeeland. Pfff dat is toch best vroeg en ik had dan ook wel wat moeite om wakker te worden. Maar goed, bij de Zeelandbrug was ik zo wakker hoor, daar stond me een behoorlijk straffe wind.
Peer kwam gelukkig op tijd aan en ik zette hem dan ook maar meteen aan het werk, zodat ik straks ook droog mee kan gaan duiken.

Al snel verzamelde de rest van de mensen zich ook. Uiteindelijk waren we met 10 man/vrouw voor de 1e duik bij de ZLB (Patrick Fokker, Cas Renooij, André Janssen, Jeroen Lans, Esther de Vries, Vasco van Bergeijk, Pim de Wilde, Bart Hoogeveen, Peter Kompier en ikzelf).
Patrick en Cas en Vasco en ikzelf hebben gedoken vanaf de 2e pijler. De andere teams doken "gewoon" tot aan de 1e pijler.
De 2e pijler is echt super mooi begroeid en ook de bodem. Het is nog uitbundiger dan bij de 1e pijler.

Het stuk tussen de 2e en 1e pijler is voornamelijk begroeid met waaierkokerwormen. Jammer dat er ook een andere vervelende worm leeft, de Tubulanus superbus (ook wel Buikstreepnemertijn genoemd) en die eet dus weer erg graag de waaierkokerwormen op…… Maar gelukkig zijn er nog steeds voldoende waaierkokerwormen over.

Vasco en ik hebben het gebied tussen de 2e en 1e pijler echt op ons gemak bekeken, want pas ruim na 45 minuten waren we pas ter hoogte van de 1e pijler en konden we wat ondieper gaan duiken. Maar het kijken wordt eigenlijk altijd wel beloond. We zagen 2 Galatheakreeftjes, die normaal toch behoorlijk schuw zijn, een flink aantal erg grote wulken, 2 grote zeenaalden, botervisjes, zeedonderpadden, heremietkreeftjes, prachtige anemonen en nog veel meer. Het was een toffe duik en na 65 minuten kwamen we dan zeer voldaan weer boven.

Esther was inmiddels de erwtensoep al aan het opwarmen en Peer haalde net de warme worsten en broodjes te voorschijn. Mmmmm dat gaat er wel in.
Cas, André, Jeroen en Bart hadden helaas andere afspraken en namen na deze lekkernijen afscheid van ons. Wij reden met de rest van het clubje alvast richting Goese Sas, waar we bij restaurant ’t Loze Vissertje heerlijke warme choco met slagroom hebben gedronken en gezellig hebben zitten kletsen.

Patrick kwam bij het klaarmaken van de duik erachter dat hij natte spullen op zijn onderpaksokken had gezet. Dat was natuurlijk niet zo heel erg slim. Dus de auto aangezet, kachel op warmste stand en hoogste stand blazen en dan die sokken er maar voor houden, in de hoop dat ze droog worden. Dat het een gek gezicht was, kun je zelf bekijken op de foto’s (klik hier).

Voor de duik bij Goese Sas waren wij de enige duikers. Toch raar, want het is echt een waanzinnig mooie stek. Het werd al wat schemerig tegen de tijd dat we koppie onder gingen. Door een kleine navigatiefout van mijn kant (teveel oostelijk aangehouden), werden Pim en ik wat meegenomen door de onderstroming die ons naar de zandvlakte richting de 20 meter trok. Het was geen extreem harde stroming, maar ik zag het dieper worden op mijn duikcomputer en mijn kompas gaf niet de richting aan die ik in eerste instantie in gedachten had. Maar ik laat me niet meer gek maken op deze stek. Heb hier wel vaker gehad dat ik een kleine onderstroming had of in een klein draaikolkje terecht kwam. Dus ik weet dat ik op mijn kompas moet vertrouwen. Dus weer terug richting kant gekoerst zodat we weer wat ondieper zouden komen en het ook wat mooier was onderwater.

Na de 16 meter is het namelijk vooral zand en wat brokkelsterren en dat is nou niet het prachtige onderwaterleven dat we verder hebben gezien. Ruige krabbetjes, steenbolken, wederom wulken, zeedonderpadden, pitvissen en zelfs nog een millenium wratslak. Het was weer op en top genieten.

Snel omkleden en weer richting restaurant ’t Loze Vissertje, waar we wat konden opwarmen en nog ff wat nakletsen onder het geniet van een heerlijke maaltijd.

Het was een hele gezellige dag met mooie duiken en leuk gezelschap. Aan iedereen die erbij was: bedankt voor de gezelligheid!!! En aan Peer een extra dank voor zijn mede-organisatorschap.