Emmie's weblog

Gisteren heb ik een duik gemaakt in de steengroeve Dongelberg. Sinds 1980 mocht er in deze steengroeve niet meer gedoken worden, maar nu, na meer dan 25 jaar, is de steengroeve weer open.

Ik had afgesproken met Jan, dus om 8.30 uur zat ik in de auto richting Landgraaf. Daar aangekomen even rustig een kopje thee gedronken. Marc kwam ons ophalen met de bus. Dus spullen inladen en op pad om ook nog even Marcel op te halen. Rond 11 uur reden we dan vanuit Landgraaf richting Dongelberg. In Dongelberg zelf was het even zoeken, maar het dorp is nu ook weer niet zo groot, dus de steengroeve werd al snel gevonden.

We werden hartelijk welkom geheten door de uitbater Carlo die ons ook nog even een stukje uitleg gaf over de steengroeve en hoe het er onder water uit zou zien. De spullen werden opgetuigd en we maakten ons verder klaar voor de duik. Marc zou met Marcel duiken en ik samen met Jan.

Het te water gaan, is makkelijk. Gewoon lekker het trapje aflopen, onderaan je vinnen aan doen en je kunt gaan. We hadden besloten om eerst de “grotjes” vlakbij het te water gaan te bekijken. Ik schat het eerste “grotje” in en besluit om er ff in te gaan. Het is gewoon een kleine ruimte. En dat klein is kleiner dan ik gedacht had. Ik dacht dat het er ruim genoeg zou zijn om mezelf gewoon om te draaien, maar dat was toch iets moeilijker dan ik dacht. Helaas ik heb de muren geraakt. Strafpunten Esther en terug naar af…….. Jan besluit bij het zien van mijn manouevres heel slim om hier maar niet in te gaan. Hij is immers nog groter dan ik.

Daarna beginnen we aan het rondje steengroeve. We duiken eerst op diepte een stuk en dan stijgen we geleidelijk wat. Onderweg komen we nog een tweetal autowrakjes tegen. Het zicht is redelijk. Op 30 meter is het zicht matig, dieper moet je niet gaan, want daar is het zicht ronduit slecht. Het lijkt gewoon of je lamp uitgaat, zoveel zwarte stof hangt er. Vanaf 15 meter en ondieper is het zicht vrij goed. In het gedeelte waar de bomen staan, komen we nog een flink aantal vissen tegen. Die verschuilen zich lekker tussen de takken.

Na 69 minuten hebben we het wel gezien. We hangen op dat moment bij een soort vierkant torentje. Jan geeft aan nog een paar minuten stop te moeten maken. Ik heb eigenlijk niet echt een goed idee waar we nu uiteindelijk zijn uitgekomen. Na in totaal 72 minuten steken we onze hoofden weer boven water en komen we er achter dat we vlakbij de instap zitten. We zijn dus bijna rond gegaan. Het water had een “aangename” temperatuur van 7 graden.

Marc en Marcel zijn al bij de auto. Zij hebben geprobeerd om de 40 meter aan te tikken, maar door het slechte zicht hebben ze dit maar laten schieten. Het was echt niet te doen.
We kleden ons rap om en gaan snel lekker opwarmen in de kleine kantine met warme choco en een kopje soep. Als ook de logboeken zijn ingevuld, gaan we weer op weg terug naar huis.

Bij Jan thuis aangekomen even snel douchen en daarna gaan we nog samen met zijn vrouw Carla lekker eten bij de Italiaan. Als ik uiteindelijk om 11 uur ’s avonds thuis ben, kan ik terugblikken op een lange en vermoeiende dag, maar met een leuke duik in een nieuwe steengroeve die absoluut potentie heeft.

Marc, Marcel en Jan, hartelijk dank voor jullie gezelligheid en de leuke duik! Het is voor herhaling vatbaar! En voor Jan nog een extra bedankje voor je gastvrijheid!