Druk weekendje achter de rug
Afgelopen weekend was het weer een druk weekendje voor me. Ach, maakt niet uit hoor, ik doe het immers mezelf aan. Maar het was zeer zeker een gezellig weekend.
Op vrijdag ben ik uit mijn werk eerst naar huis gereden. Daar mijn laatste spullen inpakken, alles in de auto doen, nog even een hapje eten en dan op weg naar mijn zus en zwager. Na de bruiloft heb ik ze niet meer gezien, dus het werd weer tijd. Zittend op de bank, half kijkend naar een film, werden de laatste verhalen uitgewisseld, wat op internet gesurft, gewoon gezellig kletsen. Rond de klok van 12 uur gingen we naar bed. Sjimmie de hond knalde als een idioot boven op me toen ik in bed lag. Gek beest.
De volgende ochtend hardloopkleding aan (ja die had ik meegenomen) en samen met mijn zwager Maarten ging ik verder met mijn schema. Dit keer gingen we 6x 2 minuten hardlopen en 1 minuut wandelen en dan nog 3x 3 minuten hardlopen en 2 minuten wandelen. Redelijk pittig, maar het ging prima. Thuis aangekomen even kijken via MapMyRun hoeveel kilometers we hadden gelopen en dat waren er zowaar zelfs 5,7!!!! Was daar toch wel trots op.
Terug thuis lekker douchen en daarna gingen we uitgebreid ontbijten. Het was bijna lunchtijd, dus het was meer een brunch. Maar wel lekker met verse broodjes en heerlijk beleg.
‘s Middags niet veel bijzonders gedaan, maar gewoon gezellig met 3 boodschapjes doen, wat neuzen bij de drogisterijen en andere winkels. Nog even de foto’s bekijken van de bruiloft, heerlijke worstenbroodjes eten (ja zulke lekkere hebben ze niet in de Randstad) en dan weer op pad. Had met Marian afgesproken om met haar naar housewarming party met BBQ te gaan in Rhoon. Dus om half 5 in de auto om toch rond 6 uur in Rhoon te kunnen zijn.
De BBQ was gezellig (ondanks dat ik alleen Marian kende), de Mojito’s waren erg lekker (mmm en ik lust niet eens Rum) en Marian en ik hadden de grootste lol. We bleven slapen bij haar ouders in Zierikzee. Flesje wijn ging open en de lekkere hapjes kwamen op tafel.
Zondag was het opstaan, even ontbijten en op weg naar de duikschool. Marian ging weer begeleiden als Divemaster en ik kon dan mooi even mijn set bijvullen. Daarna reed ik op mijn gemak naar de duikstek Wemeldinge Linda, alwaar ik een duik zou gaan maken op de HW-kentering. Terwijl ik naar de vogels stond te kijken (wederom een buizerd gespot), kwamen Fie en Cas er al aan. En niet veel later arriveerde Peter ook. Het clubje was compleet. Peter gaf een briefing aan de waterkant, waarna we onze spullen konden gaan optuigen. Cas had nieuwe veren bij zich, zodat ik de kapotte veer van de dump van mijn wing kon vervangen.
Het duikje was op zich niet veel bijzonders. Het was een prima duikje, lekker ontspannen met af en toe een klein beetje stroming, maar op zich wel te doen. We wilden eigenlijk wat naaktslakken spotten, maar konden ze helaas niet vinden. Ik had hier nog niet echt veel gedoken (volgens mij slechts 1 keer), dus dan is het wel altijd extra leuk om op zo’n stek te duiken. Toen Peter en ik weer op de kant stonden, twijfelden we of Fie en Cas al weer terug waren. Dus ik bleef in eerste instantie even boven op de dijk wachten (tenslotte hadden Peter en ik al 70 minuten gedoken). Maar even later bleken ze al omgekleed en wel bij de auto te zijn.
Bij ‘t Loze Vissertje in Goes waar we even wat gingen drinken, kwamen we Jay, Natascha en Peter de P. nog tegen. Altijd gezellig natuurlijk.
Peter en ik hadden nog wat tijd over om te genieten van het uitzicht bij Goes en nog een broodje te eten. Daarna reden we een klein stukje door naar Putti’s Place om daar even te kletsen met Els, Paul en Maria en toen was het weer tijd om de spulen op te tuigen. Tenslotte zijn we hier om te duiken he.
Peter duikt weer een andere route dan ik gewend ben op Putti’s Place. Altijd leuk natuurlijk om op dezelfde duikstek een totaal ander beeld onderwater te zien. Dit keer hadden we wat meer geluk met de naaktslakken en we vonden een paar mooie Bruine plooislakken alsmede de Gestippelde knotsslak. En verder hadden we nog het geluk dat we een baby-sepiaatje tegenkwamen. Wat een lief beestje is dat toch he. Keurig met de tentakeltjes omhoog, alszijnde verdediging tegen ons…… Ook erg bijzonder was de Sagartia elegans var. venusta die we zagen. Oftewel de Sierlijke slibanemoon, variant venusta.
Na de duik richting Breda, waar we nog even met een fles rode wijn (Shiraz) van de dag nagenoten. Het was weer een geslaagd weekend!
Hulde hoe jij standvastig blijft trainen. Er komt straks vanzelf de ‘mooie’ tijd dat lopen makkelijker achter elkaar aan gaat. Hoewel, vandaag met zo’n bui blijft hardlopen niet leuk hoor.. 😉