Emmie's weblog

Zoals in een eerdere blog van mij beschreven, had ik een weekendje Terschelling gewonnen. Afgelopen weekend was het dan zover en ben ik er heerlijk op uit getrokken. Caroline ging met me mee. Hier volgt het uitgebreide verslag van onze avonturen.

Vrijdag 10 juli, ik sta vroeg op en ga eerst een blokje hardlopen. Helaas het regent en ik baal een beetje. Ik had op mooi weer gerekend met mijn uitstapje. Maar goed, moet er toch het beste van maken. Thuis even lekker ontbijten en laatste spullen inpakken (mmmm, had toch niet alles bij me uiteindelijk – toilettas vergeten is niet handig). Om half 11 pik ik Caroline op en we rijden richting Harlingen. Onderweg komen we even in een kleine file op de A4, maar keurig om 12.15 uur rijden we de grote parkeerplaats in Harlingen op. Auto wegzetten en richting de haven lopen. Perfect op tijd. Het is bijna 12.45 uur en de boot vertrekt om 13.15 uur. Althans dat dachten we. Zij het dat onze boot vertraging had. Vanwege de harde wind, in combinatie met springtij en hoog water, kon de boot in de haven van Terschelling de auto’s die aan boord stonden niet lossen. En dus kon de boot ook nog niet terugvaren. De verwachting was dat onze boot pas om 16.00 uur zou vertrekken. He wat balen.

Gelukkig konden we onze kaartjes omboeken naar een andere boot. We kozen ervoor om de sneldienst van 15.45 uur te nemen. We hoefden niet bij te betalen vanwege het ongemak en we zouden dan wel eerder op het eiland zijn. Wel vervelend dat we nu zo lang moesten wachten, maar goed, het is niet anders. De snelboot was in 3 kwartier aan de overkant, dus om 16.30 uur zetten we voet aan wal op Terschelling. Het weer was opgeklaard en we konden gaan genieten. We besloten om eerst even langs de VVV te lopen om wat informatie op te halen en een kaart van het eiland te kopen. Na wat kleine aankopen bij de VVV, gingen we eerst een lekker bakje kibbeling eten. Mjammie, mjammie, dat hadden we wel verdiend. Inmiddels was ik er achter gekomen dat ik mijn toilettas was vergeten. Niet echt slim natuurlijk. Dus even snel langs de drogist om een haarband te kopen (ik kan er niet tegen als mijn haren continu in mijn gezicht waaien). Caroline liet ik met een gerust hart achter bij de boten die omgeven waren met diverse soorten meeuwen. Ze zou zich wel vermaken.

Terwijl we van de haven naar het hotel liepen, zag ik nog een visdief zitten op een paaltje. En maar roepen dat beestje. Even later worden we beloond met pa of moe die met een visje aan komt vliegen en de juveniele visdief voert. Wauw, dit is echt prachtig. De juveniele visdief is ook nog eens geringd, dus bij terugkomst zal Caroline het nummer (#0327) doorgeven aan het ringstation. Zo hebben zij weer informatie over waar deze visdief al allemaal is geweest.

Alhoewel het stukje van de haven naar het hotel slechts iets van 900 meter was, hebben we er echt heel lang over gedaan. We werden meteen gegrepen door de prachtige vogels die we in de haven al zagen en die we onderweg hoorden. Voor een vogelaar telt het ook als je een vogel uitsluitend hoort. Ook dan mag ie op het lijstje. Aan het einde van deze blog zal ik een lijstje maken van alle vogels die we dit weekend hebben gezien en gehoord.

Aangekomen in het hotel, inchecken en snel opfrissen op de kamer. Het is inmiddels al 7 uur en we kunnen dineren tot half 8, dus snel naar beneden. Voor half-pension gasten is er een speciaal menuutje met een voorgerecht, hoofdgerecht en nagerecht. We smikkelen van een heerlijke salade met gerookte kipfilet en kerriesaus. Als hoofdgerecht heb ik een heerlijke biefstuk en Caroline een visje en als toetje heb ik een fruitsalade met ijs en Caroline krijgt ijs omwikkeld met spekkoek. Het smaakt allemaal voortreffelijk en we zitten echt te genieten. Glaasje wijn erbij en een kopje thee met heel veel lekkers na maakt het compleet.

Terug op de hotelkamer gaan we even genieten van de luxe. Caroline laat het bad vollopen en gaat even ontspannen. Ik bekijk alvast de kaart en lees wat in het boekje over Terschelling. Nadat Caroline is uitgebadderd, ga ik even genieten van een bad. Ik mis het niet, maar als ik ergens ben waar er een bad is, maak ik er meestal toch wel even gebruik van. En aangezien ik van Caroline ook nog als cadeautje bruistabletten heb gekregen, gooi ik er alvast 1 in het bad. Na een kwartier heb ik er echter al genoeg van en samen met Caroline maken we onze plan de campagne voor morgen. We kruipen in bed en met een glimlach op onze gezichten vallen we in slaap.

Zaterdagochtend zijn we al vroeg wakker. Caroline gaat eerst een stukje hardlopen. Als ze terug is, gaan we een half uurtje zwemmen in het zwembad van het hotel. Aangezien we de eersten zijn, hebben we het zwembad voor ons alleen. Altijd erg lekker natuurlijk. 
Na het zwemmen even douchen en dan heerlijk ontbijten. Mjammie, het buffet is heerlijk uitgebreid met diverse soorten brood, beleg, gekookte en gebakken eieren met spek, yoghurt, muesli en verse fruitsappen. Hier zit voldoende lekkers tussen.

Even langs de receptie om te kijken of ze onze blokartafspraak al hebben kunnen verzetten. Die was gepland voor vandaag, maar dat komt ons heel slecht uit. We willen de hele dag op pad om vogels te gaan bekijken en om dan midden op de dag te gaan blokarten, breekt wel ons hele plan. Helaas heeft de receptie het bureau nog niet te pakken kunnen krijgen. We besluiten om toch maar gewoon op pad te gaan en dan tussendoor nog met het hotel contact te hebben. Net na 10 uur pakken we de fietsen uit de garage en gaan op pad. Iedere keer fietsen we een stukje, om dan iets te zien, stoppen, verrekijker pakken en kijken. Soms blijven we dan even staan, installeren evt. de telescoop of vervolgen onze weg weer. We vermaken ons kostelijk. We zien hele bijzondere vogels: de dodaars (met 2 jongen), de bruine kiekendief en de goudplevier bijv.
Wat heel bijzonder was, was dat we in de lucht een prooioverdracht zagen van een volwassen kiekendief naar een juveniele kiekendief. Helaas mislukte de prooioverdracht een beetje. De juveniele pakte de prooi niet goed aan en de prooi viel daardoor op de grond. Maar hij dook er snel achteraan, dus die zal alsnog wel opgepeuzeld zijn. Met regelmaat was het hilarisch als ik uit wilde leggen dat ik iets had gespot. Ik begon dan met een beschrijving waar Caroline natuurlijk niets mee kan. Bruine vogel, ongeveer net zo groot als merel, ja duh, dat kunnen honderden vogels zijn. Vaak zocht ik dan de vogel op met de telescoop om dan Caroline te laten zien waar ik wat had gezien. En soms leidde dat tot nieuwe vogels op ons lijstje (vaak ook niet hoor, want dan had ik gewoon weer een soort gevonden die we al eerder hadden gezien, maar ja, ik kan ze nog niet allemaal zo goed uit elkaar houden……).

We kwamen bij West aan Zee aan en daar zagen we een bord van Wadventura die het blokarten organiseert. Dus ik belde het bedrijf even zelf om te kijken of we de afspraak konden verzetten. Nou dat was geen enkel probleem. Toppie, dan kunnen we vandaag gewoon lekker doorfietsen en hoeven we ons geen zorgen te maken dat we weer op tijd in het hotel terug moeten zijn. Zo gezegd, zo gedaan.

Om kwart over 2 werd ik gebeld. “Met de heer Lebbink, u zou toch om kwart over 2 in het hotel terug zijn om te gaan blokarten?” Euh, ja en nee, die afspraak was er wel, maar ik heb daarstraks met het blokartbedrijf gebeld en de afspraak naar morgen verzet. Ik dacht dat zij u ook wel zouden informeren. Maar dat is dus niet gebeurd. “Ik zal me even nader verklaren, mijn naam is Lebbink en ik ben de directeur van Golden Tulip Schylge. De bedoeling was dat wij u extra in de watten zouden leggen, omdat u ook een stuk gaat schrijven voor het personeelsblad. Vandaar dat ik met u mee zou gaan naar het blokarten. Uiteraard ook gewoon op de fiets en in trainingsbroek hoor.” Oeps, ja euh, dat wist ik dus niet. Sorry, wist ook niet dat de heer Lebbink de directeur persoonlijk was. Dat had ik even niet verwacht. Wat vervelend nu, en we zitten ook al halverwege het eiland, dus halen het sowieso niet meer op tijd terug. Uiteraard zal ik een leuk stuk schrijven in het personeelsblad en we genieten nu in ieder geval super. Uw hotel is ook erg goed en het diner gisteravond en het ontbijt vanochtend waren heerlijk. Het spijt me dat het zo gelopen is. “Ach we kunnen er nu niets meer aan veranderen. Geniet u verder lekker van de dag. Morgen kan ik er helaas niet bij zijn, omdat ik dan met mijn kinderen zit. Maar mag ik u dan in ieder geval vanavond uitnodigen in ons à la carte restaurant, zodat u die kant van de Food & Beverage ook kan meemaken?” Ja natuurlijk, prima, hartstikke bedankt voor de uitnodiging, daar gaan we graag op in.
En zo babbelde ik nog kort met de heer Lebbink. Nadat ik had opgehangen, keek ik Caroline aan, schoot in de lach en stond daar toch ff met een rode kop. Wat een blunder. Ik vertelde haar wat er over de telefoon was gezegd. Caroline keek mij weer aan en samen lagen we even in een deuk. Mijn God, dat ons dat overkomt. We voelden ons even heel rot, maar ja, van de andere kant, wij wisten natuurlijk niet dat we door de directeur persoonlijk begeleid zouden worden. Wij dachten gewoon dat we door iemand opgehaald zouden worden van het blokartbedrijf……

De rest van de middag hebben we verder intens genoten van het fietsen, de vogels en het prachtige weer. Ik kreeg ook steeds meer feeling voor het spotten van de vogels. En genoot ervan om zoveel verschillende soorten te zien. Nooit geweten dat het er zoveel waren. Maar bijvoorbeeld ook niet geweten dat er verschillende soorten zwaluwen waren. Voor mij waren het gewoon zwaluwen en nu heb ik heel duidelijk het verschil kunnen zien tussen een boerenzwaluw en een huiszwaluw. Caroline heeft zoveel uitgelegd. De hele dag door had ik vragen. Wilde uitleg over hoe zij zo snel het verschil kon zien, en dan helemaal als ze in de lucht vliegen. Ja duh Esther, Caroline doet dit al van kinds af aan. Toen was ze al bezig met vogels kijken, dat kun je dan niet zo snel leren. Dat kost gewoon even tijd.

Rond 19.00 uur waren we terug in het hotel. Moe (en met hele zere billen – ik fiets namelijk nooit) en met een onwijs rood hoofd van de zon (poeh wat waren we verbrand), zetten we onze fietsen in de garage. Even heerlijk opfrissen, dat hadden we wel verdiend. Er was ook nog tijd om even met de telescoop vanaf het balkon het wad te bekijken. En dat we dolle pret hadden is ook wel weer te zien hier.

Om 20.00 uur lopen we naar beneden. Bij het restaurant worden we opgevangen door een aardige mevrouw die ons naar onze tafel begeleidt. Terwijl ze ons placeert, vertelt ze nog even dat ze ons vanavond in de watten gaat leggen, want ze had begrepen dat wij hier op uitnodiging waren van de heer Lebbink. Caroline had het bijna niet meer, ze voelde zich een beetje schuldig, dit was toch ff te veel van het goede, ze had ook niet de juiste kleding aan en alleen maar gymschoenen. Ik heb het maar weggewuifd. Tenslotte waren we niet van te voren voorbereid op een wat luxer diner, en daarbij, je ziet er verder gewoon netjes uit, en die gymschoenen zitten toch onder tafel. Dus wie maakt zich daar nou zorgen over. Gewoon lekker genieten van de heerlijke avond, het lekkere diner en in mijn geval ook nog van het heerlijke wijnarrangement.
Chefkok Ton van Scheppingen heeft zich weer goed uitgesloofd in de keuken en ons een fantastisch diner voorgezet. Caroline en ik aten niet iedere keer hetzelfde, omdat Caroline met haar allergieën zit, maar voor beiden waren de gerechten perfect klaargemaakt en van een uitzonderlijke kwaliteit. Opmaak, smaak, alles was in perfecte harmonie. De bijbehorende wijnen waren ook zeer goed gekozen. We zaten te genieten.

Na het diner rolde ik zo mijn bed in en was in no-time onder zeil. Heb Caroline niet eens meer naar bed horen gaan. Sorry meis, ik was zooooooo moe.

Zondag zouden we eigenlijk heel vroeg opstaan om in alle vroegte nog vogels te gaan kijken. Caroline had de wekker vroeg gezet, maar toen ie afging en ze even naar buiten keek, kwam al snel de opmerking, mmmm, ik kruip nog even terug in bed hoor. Het komt echt met bakken uit de hemel.
Uiteindelijk zijn we tegen half 9 naar het zwembad gegaan om daar nog even een half uurtje te zwemmen. Na het douchen ontbijten, daarna de spullen weer inpakken en moesten we de kamer al weer verlaten. Een beetje duf zaten we in de lobby van het hotel wat te lezen. Kwart over 1 stapten we weer op de fiets om richting het strand te rijden om te gaan blokarten. Helaas regende het nog steeds. De blokarts stonden al klaar op ons te wachten. Caroline durfde het toch niet aan om het te gaan. Vanwege haar medicijngebruik is het niet slim om deze toch wel “gevaaarlijke” sport te doen. Maar de wind was heel kalm, eigenlijk een beetje te kalm. Met regelmaat stond ik dan ook stil en ving geen wind meer. Van de 3 kwartier dat ik daadwerkelijk in de blokart heb gezeten, heb ik denk ik slechts een 10 minuten echt met een beetje snelheid gereden. En zelfs een moment gehad, dat de wind even goed was, ik het zeil iets te strak had staan en daardoor dus gewoon omviel. Mmm, dat was best een klap en het was maar goed dat de begeleider had gezegd dat ik mijn handen binnenboord moest houden (toch moeilijk, want je bent zo geneigd om je hand uit te steken en de val op te vangen). Ik werd weer overeind geholpen en kon mijn weg weer vervolgen.

Na het uurtje blokarten moesten we snel terugfietsen naar het hotel. Daar de fietsen inleveren, nog een keer plassen en hup naar de haven lopen. Onderweg moest ik Caroline bijna meesleuren, die bleef maar foto’s maken van de vogels…… Bij de haven aangekomen, waren we even onze kaartjes kwijt. Oepsie, waar hebben we die ook al weer gestopt. Maar gelukkig kwamen ze snel boven water en konden we boarden. De terugreis ging ook weer heel voorspoedig. In Harlingen aangekomen, zagen we Lenie ‘t Hart nog, die een zieke zeehond had meegenomen vanaf Terschelling. ‘s Ochtends had ze 2 gezonde zeehonden vanaf Terschelling weer uitgezet en er ging dus een zieke mee terug naar Pieterburen. Je kunt nog net zijn koppie boven de mand zien uitsteken.

Vanaf Harlingen met een kleine omweg via Heerenveen weer terug naar Voorburg. Rond half 10 kwamen we in Voorburg aan.
We hebben echt een fantastisch weekend gehad. Genoten van de prachtige natuur, de mooie vogels, het fijne weer, de luxe van het hotel, de rust, de ontspanning. Jammer dat zo’n weekend zo snel voorbij is. Denk dat ik het volgend jaar eens ga overdoen, maar dan wel een paar dagen langer.

Personeelsvereniging Prometheus, bedankt voor dit geweldige weekend!!!!!

Meer foto’s zullen geplaatst worden in mijn fotoalbum bij Picasa.

 

Familie	Vogelsoort
Duikers & Futen	Fuut Dodaars + juvenielen *
Aalscholvers	Aalscholver
Reigers	Lepelaar Blauwe reiger
Zwanen & Ganzen	Nijlgans Grauwe gans * Bergeend * Wilde eend Kuifeend Eider *
Fazanten & Hoenders	Fazant (♀) + juvenielen Meerkoet
Roofvogels	Bruine kiekendief (♀ + ♂) + juvenielen * Havik * Buizerd Torenvalk *
Steltlopers	Scholekster Kleine plevier + juveniel * Steenloper * Tureluur * Grutto Goudplevier * Kievit Wulp
Meeuwen & Sterns	Kokmeeuw + juvenielen Stormmeeuw * Zilvermeeuw + juvenielen Kleine mantelmeeuw + juvenielen Visdief + juveniel Grote stern *
Duiven	Holenduif Houtduif Turkse tortel *
Mussen & Vinken	Huismus Vink Rietgors
Leeuweriken, Zwaluwen & Piepers	Veldleeuwerik * Boerenzwaluw * Huiszwaluw * Graspieper * Witte kwikstaart *
Winterkoningen	Winterkoning
Heggenmussen	Heggenmus
Lijsters	Roodborst Tapuit + juveniel * Merel Zanglijster
Zangers	Rietzanger Kleine karekiet Tjiftjaf Zwartkop
Mezen	Koolmees
Spreeuwen & Kraaien	Spreeuw Ekster Kauw Zwarte kraai

In totaal dus 57 vogelsoorten; 20 nieuwe soorten voor mij (met *), 8 soorten uitsluitend gehoord (cursief).