Fietstochtje op Nieuwjaarsdag

Gepost op door Laat een reactie achter

Ja wat doe je op zo’n Nieuwjaarsdag nadat je heerlijk uitgeslapen hebt…., familiebezoekjes op Nieuwjaarsdag sla ik heel graag over….
Dus stapten Marcel en ik maar op de fiets. Tenslotte ligt het Bentwoud hier maar een paar minuten vandaan. Eens zien wat we vandaag, na al het vuurwerk, hier nog kunnen waarnemen aan vogels.

In het Heemkanaal zat niet zo heel veel. Een paar Meerkoeten en een enkele Knobbelzwaan. De Kokmeeuwen vlogen gelukkig wel al weer in voldoende aantallen rond.
Bij het Bentwoud werden we verwelkomt door een Buizerd en er vlogen een paar Torenvalken rond. In een kleine bosschage hoorden we wat rare geluidjes. Even stoppen om goed te luisteren en te kijken en ja hoor, daar zaten een paar Koperwieken. In de verte liepen een paar mannetjes Fazanten en na goed kijken spotte ik ook nog een Haas! Terwijl Marcel probeerde de Koperwieken te fotograferen, zocht ik een andere bosschage af naar wat ik daar aan geluidjes had gehoord. En ja hoor, mijn favoriete Staartmezen; de bolletjes met een staartje….

Naast de Blauwe reigers, een Grote Zilverreiger en de nodige Krakeenden, Kuifeenden, Wilde eenden en wat Grauwe ganzen die opvlogen, werden we ook nog verrast door een grote groep Kramsvogels. Die waren even opgevlogen en landden in het lage struikgewas dichtbij ons. Binnen no time vlogen ze echter weer op en zagen we dat ze opgejaagd werden door een Sperwer. Terwijl ie een Kramsvogel achterna zat, vloog ie al piepend rakelings langs me heen. Zo snel dat de camera pakken niet eens zin had….. Wat een mooie ervaring!

Inmiddels koud en een beetje hongerig wilde ik maar al te graag weer naar huis. Maar ja, als je dan ineens in een elektriciteitsmast een Slechtvalk ziet zitten, dan blijf je nog maar even staan turen. Je favoriete vogel verdient immers wel aandacht, ook al ben je koud en hongerig…😋
Hij vloog af en toe op, vloog dan een rondje en landde dan weer in de elektriciteitsmast. Wat een leuk afscheidscadeau! Maar nu is het toch echt tijd om naar huis te gaan en lekker een beker warme chocomelk te drinken (met een appelbeignet erbij…..).

Gepost in Persoonlijk, Vogelen

Bloedplaatjes donatie

Gepost op door 2 reacties

Gisteren had ik een oproep gemist van een voor mij onbekend nummer. Het bleek bij opzoeken via Google te gaan om een nummer van Sanquin bloedbank. Vreemd, want waarom gaan mij die nou om 8 uur ’s avonds bellen dacht ik nog….
Vanochtend toch maar het geluid van mijn telefoon aangezet op mijn werk (wat ik normaal nooit doe) en jawel, om 8.45 uur werd ik alweer gebeld door Sanquin. Of ik met spoed bloedplaatjes wilde doneren, ik was namelijk een geschikte match met een patiënt die het dringend nodig had.

Hier ben ik een half uurtje op weg. Je kan zien dat ik nu mijn bloed terug krijg en ik heb ongeveer 1/3 gedoneerd van het totaal.

Euh, ja, op zich wil ik dat wel, maar hoe, wat en waar…. Nou eigenlijk nu zo snel mogelijk en als het kan op locatie Haarlem, Utrecht of Dordrecht. Euh, pardon, u zegt…. Ik heb geen auto tot mijn beschikking en ik moet even kijken of ik op mijn werk weg kan. Toen ze aanbood om een taxi te regelen voor me, werd het me duidelijk hoe dringend dit nodig was. Dus meteen op mijn werk alles geregeld en een half uur later zat ik in de taxi op weg naar Dordrecht. Nou vraag je je natuurlijk af, waarom ik niet naar een dichterbij gelegen afnamelocatie kon gaan. Echter niet alle afnamelocaties kunnen bloedplaatjes afnemen en van die beperkte locaties, was ook nog niet elke locatie in de ochtend geopend. En aangezien het ook nog even zou duren voordat de afname klaar zou zijn en het product ook nog gereed gemaakt moet worden voor donatie aan de patiënt, telt in dit geval ieder uur hard mee.

De (buitenkant) van de machine. Ik ben nu zo goed als klaar.

Op de afnamelocatie werd ik meteen allervriendelijkst ontvangen, alsof de rode loper uitging. Uiteraard moest ik het vragenformulier invullen, werd de controle gedaan en in dit geval werd een buisje bloed afgenomen. Van dit bloed werd mijn Hb gemeten en gecontroleerd of ik wel voldoende bloedplaatjes heb. Gelukkig was alles in orde (al was mijn bloeddruk door de spanning wel wat verhoogd….).
Ik mocht meteen doorlopen naar het speciale apparaat. Ik ben altijd volbloed donor geweest en wist dus totaal niet wat me te wachten stond. Voor de plasma-donoren onder de lezers, het gaat ongeveer zoals jullie gewend zijn.

Het apparaat werd in werking gesteld, de naald werd in mijn arm geprikt en het kleine uurtje afname kon starten. Er wordt bloed afgenomen, dit gaat door een speciale “centrifuge” waarbij de bloedplaatjes gefilterd worden, daarna krijg je je eigen bloed weer terug. De afname en teruggave wisselen hier wel sneller af en gaat eigenlijk continu. Af en toe was de druk wat te laag voor de afname, dan even knijpen in het balletje. Maar over het algemeen ging dat goed. Het teruggeven van het bloed vond ik wat akeliger aanvoelen en tintelde ook wat bij mijn arm. Maar ach, je doet het voor een goed doel. Dus niet teveel aanstellen en gewoon niet teveel bij nadenken.

De laatste restjes bloed worden nu terug gegeven. Boven de monitor zie je het zakje hangen met het gele plasma waar mijn bloedplaatjes in zitten.

Een uur later piepte de machine dat alles klaar was, dat ik voldoende bloedplaatjes had gedoneerd en dat ik afgesloten kon worden. Het laatste restje van mijn bloed dat nog door de slangetjes liep, kreeg ik weer rustig terug. En klaar was ik dan….
Ietwat wiebelig (voornamelijk van de spanning hoor) stond ik even later weer met mijn jas aan en een broodje in de hand te wachten op de taxi die me weer naar mijn werk zou brengen.

Al met al een enerverende ochtend. Bijzonder dat ik als niet-familie match met deze patiënt die het zo hard nodig heeft. Ons DNA zit kennelijk erg dichtbij elkaar. Heel speciaal dus. Mogelijk iemand die chemotherapie krijgt of bijv. iemand met veel brandwonden. Dus al met al super bijzonder dat ik als anonieme donor een ander in een levensbedreigende situatie heb kunnen helpen.

Meer informatie over het geven van bloedplaatjes: https://www.sanquin.nl/donor/donatiesoort/trombocyten-geven/

Gepost in Divers, Persoonlijk

Vlinders tellen in het Kuinderbos

Gepost op door Laat een reactie achter

Vorig jaar was het helaas niet zulk mooi weer, bewolkt en regenachtig, waardoor het aantal vlinders voor ons groepje bleef steken op een schamele 3 stuks…..
Gelukkig konden we gisteren een mooiere score neerzetten. Het was natuurlijk weer het weekend van de jaarlijkse Tuinvlindertelling van de Vlinderstichting (eerste weekend van augustus). En dan organiseert Staatsbosbeheer een vlindertelling in het Kuinderbos, ook wel de grootste wilde vlindertuin van Nederland genoemd.

Dit keer scheen de zon aan een licht bewolkte lucht, de temperatuur was ongeveer 22 graden en er stond een licht briesje. Prima weer om vlinders te tellen. En zo geschiedde het dat in totaal bijna 100 vrijwilligers na een korte introductie door Kars Veling van de Vlinderstichting in groepjes op pad gingen en aan het tellen sloegen.

Marcel en ik kregen gebied nummer 29 toegewezen, een klein stukje rijden met de auto vanaf de beginlocatie. Met een plattegrond en telformulier in de hand gingen we aan de slag. Al was het even zoeken welk paadje we nou precies linksaf moesten inslaan. We hadden niet verwacht dat we over het hek en tussen de schapen door moesten…. En de schapen dachten weer dat wij wat lekkers kwamen brengen. Hebben we die toch ff flink moeten teleurstellen….

De Citroenvlinder was bij ons de soort die we het meeste zagen. Extra blij toen ik de Gehakkelde aurelia ontdekte en op het eind nog verrast worden door 2 Zwartsprietdikkopjes. Al met al leverden alle tellingen een totaal op van 1691 vlinders, verdeeld over 20 verschillende soorten. Met als meeste bijzondere de Argusvlinder en de Eikenpage. Marcel en ik hebben in totaal 56 vlinders gezien, toch maar mooi 53 stuks meer dan vorig jaar. 

Volgend jaar, zondag 5 augustus 2018, staat al weer in de agenda geblokkeerd voor deze ontzettend leuke vlindertelling.

Gepost in Vlinderen

Review fotoboek Saal Digital Nederland

Gepost op door Laat een reactie achter

Begin dit jaar kwam ik een bericht op Facebook tegen van Saal Digital Nederland waarin ze testers voor hun fotoboek zochten. Ik had net mijn 3×50 fotoproject afgesloten en het leek me een goed idee om al die mooie foto’s in een fotoboek samen te brengen.
Na aanmelding kreeg ik vrij snel het leuke bericht binnen dat ik de waardebon van € 40,- zou ontvangen. Je bent dus vrij in het ontwerpen van je fotoboek naar keus en op het totaalbedrag (incl. verzendkosten) krijg je dan een korting van € 40,-. Wie wil dat nou niet…. 😉

Dus ik begon vol goede moed aan het ontwerpen van mijn fotoboek. En wat ik meteen miste, was de mogelijkheid om een liggend A5-formaat te kiezen… Kennelijk niet gebruikelijk. Ik heb echter nauwelijks ervaring met zoiets ontwerpen en weet dus niet zo goed wat ik van dit soort software kan verwachten. En ondanks dat ik echt geen digibeet ben en ik normaal gesproken snel mijn weg kan vinden in nieuwe software, vond ik het toch niet heel erg makkelijk in gebruik. Gelukkig kan je je project tussendoor wel opslaan, waardoor ik af en toe even weer afstand kon nemen. Maar uiteindelijk had ik daar dan toch een (naar mijn idee) aardig fotoboek in elkaar gezet. Nog een keer wikken en wegen en dan toch maar op de bestelknop gedrukt. Ik had gekozen voor een fotoboek van 19 x 19 cm van 40 paginas. De binnenkant mat en cover glanzend en ongewatteerd. Verder had ik de barcode weggelaten. Totale kosten die ik nu moest afrekenen, waren slechts € 3,30. Dus de voor mij niet echt gebruiksvriendelijke software was al weer vergeten. Het wachten kon beginnen….

De bestelling was geplaatst op 7 maart. De volgende dag kreeg ik al de melding dat mijn bestelling was verzonden. Die kwam uiteindelijk binnen op 10 maart. Keurig verpakt in een kartonnen envelop, het boekje binnenin weer keurig omwikkeld met beschermende folie. Hierdoor heb ik het fotoboek zonder beschadigingen ontvangen. Dat is een goed begin!

De omslag had ik gemaakt door op de voorkant een tekst te plaatsen op een zwarte ondergrond en op de achterkant een foto met een zwarte achtergrond die doorliep naar de voorkant. Voor mij was het dus heel erg de vraag of dit goed zou gaan. Maar de overgangen waren totaal niet zichtbaar. Wel was de foto op de achterkant veel donkerder geprint dan ik had verwacht. Tikkeltje jammer, want het was al een wat donkerdere foto. Gelukkig waren details nog wel zichtbaar. Maar dit is wel een kanttekening: al mijn foto’s waren een stukje donkerder op print. En ja, mijn beeldscherm is gekalibreerd. En bij eerdere afdrukken elders (op gewoon fotopapier of bijv. canvas) daar geen problemen mee gehad.

De verdere kwaliteit is gewoon heel goed. Mooie heldere prints, wat dikker fotopapier en wat ik zo fijn vind, platliggende pagina’s. Je foto’s die dan over 2 pagina’s lopen, zien er dan gewoon prachtig uit. Het totale fotoboek krijgt van mij dan ook een hele dikke voldoende, oftewel een 8. De 10 kan voor mij pas verdiend worden als de software nog makkelijker is, alle formaten zowel in liggend als staand mogelijk zouden zijn en (misschien alleen voor mij persoonlijk) de totale druk iets minder donker.

Dank aan Saal Digital Nederland voor dit mooie aanbod!

 

Gepost in Divers, Fotografie

Puberende beuken

Gepost op door Laat een reactie achter

In de herfst laten loofbomen hun bladeren vallen. Ook de beuk doet dat. Maar jonge beuken doen daar niet aan mee. Zouden ze het nog moeten leren? Liggen ze dwars? Of zou het toch een bepaald voordeel opleveren om de bruine, verdorde bladeren in de winter vast te houden? In elk geval kan het wel een mooi plaatje opleveren in de winter.

Gepost in Natuurweetje

Tochtige vloer

Gepost op door Laat een reactie achter

In februari zitten sommige Blauwe Reigers al op de eieren. Het nest hebben ze dus al eerder gemaakt. Ze maken het meestal in een boom en het bestaat dan uit een platform van takken met een kuil in het midden voor de eieren.

De man brengt het materiaal, de vrouw doet de bouw. Vaak wordt het nest van vorig jaar opgehoogd, maar bij een nieuw nest is de vloer vaak zo dun, dat je van onderaf de eieren kunt zien liggen. Die eieren hebben (heel toepasselijk) een blauwe zweem. 

Gepost in Natuurweetje

Health Coach Program

Gepost op door Laat een reactie achter

Sinds half november volg ik op mijn werk het Health Coach Program. Erg interessant en heeft al tot kleine veranderingen geleid in o.a. mijn eetpatroon. Af en toe vind ik het wel lastig om dingen te veranderen, of omdat ik niet meteen resultaat zie. Ik wil graag teveel en te snel.
Een collega die het programma eerder heeft gevolgd, kwam daarop met dit filmpje aan. Een allerschattigst meisje dat met haar liefste stemmetje en op haar eigenwijze manier even uitlegt dat alles met kleine stapjes gaat. Dat je niet in één keer zomaar kan veranderen, maar dat je wel keer op keer een keuze kan maken. Deze ga ik echt onthouden!!!

Gepost in Divers, Persoonlijk

Lentevreugd – kennismaking met IVN Leiden

Gepost op door Laat een reactie achter

Vandaag met het hele groepje van ons adoptieterrein afgesproken om kennis te maken met iemand van IVN Leiden. We hebben een heerlijke wandeling gemaakt met Hans Guldenmond van IVN Leiden. Eigenlijk zouden we met Hugo Woudenberg wandelen, maar Hugo was helaas ziek en heeft Hans als vervanger geregeld.

Hans was erg enthousiast en heeft ons veel over Lentevreugd kunnen vertellen. Erg leuk natuurlijk om te zien dat ook anderen zo enthousiast zijn over dit prachtige natuurgebied. Hans en Hugo hebben 5 jaar geleden Lentevreugd als adoptieterrein gehad tijdens hun IVN Natuurgidsenopleiding.

Verder was het ook goed om met z’n allen te starten. Samen op onderzoek en in het nieuwe jaar een start maken. We werden flink beloond met mooie waarnemingen; 2 verschillende Vossen zien lopen, boksende Hazen, 2 Reeën bij de grote waterplas en zelfs een Bonte Kraai die overvloog. Ik zag ‘m als eerste, maar kon even mijn ogen niet geloven. Huh, een Bonte Kraai, die is immers behoorlijk zeldzaam in Nederland. Maar Marcel bevestigde mijn waarneming en Hans vertelde nog dat ie daar regelmatig werd gezien. Hij was redelijk verbaasd over het feit dat ie zeldzaam was.

Het was behoorlijk koud, er stond een stevig windje en de grond was flink drassig door de hevige regenval van de afgelopen dagen. Dat leverde nog een leuke glijpartij bij mij op. En als klap op de vuurpijl kregen we ook nog op het eind een flinke hagelbui op ons dak.

Op dit moment is Lentevreugd nog een redelijk kale vlakte met heel weinig begroeiing. Maar daar gaat in de komende maanden zeer zeker verandering in komen. De Koniks hadden trouwens een paar jongere exemplaren er tussen lopen en bij de Schotse Hooglanders liep zelfs een kalf dat afgelopen Kerst is geboren. Dus zelfs in de winterperiode komt er nieuw leven op de wereld.

Gepost in Wandelen

Roofvogeltelling

Gepost op door Laat een reactie achter

Gisteren heb ik roofvogels geteld in de Oostvaardersplassen. Inge Hagens van de Vogel- en Natuurwacht Flevoland had ons uitgenodigd. We werden rondgereden door de boswachter van Staatsbosbeheer in zijn Landrover. Dat zelfs een Landrover het toch niet altijd redt in het ruige, natte terrein, merkten we toen we van een kleine kade afgleden en vast kwamen te zitten. Gelukkig konden de hulptroepen ingeroepen worden en werden we, onder toeziend oog van een paar collega boswachters, door een tractor weer op het goede pad geholpen.

Maar goed, het doel was roofvogels tellen en dat is goed gelukt ook. We zagen al snel een paar Buizerds en al rijdend door het (voor publiek afgesloten) terrein zagen we ook nog Slechtvalk, Bruine Kiekendieven, Raven, Torenvalk en als de kers op de taart ook nog een aantal Zeearenden. Die zagen we in totaal 7 keer, waarvan op zeker 3 unieke exemplaren. Schitterend!

Naast deze roofvogels hebben we ook nog een 4-tal Wilde Zwanen gezien (niet te verwarren met een Kleine Zwaan of Knobbelzwaan – voor een goede uitleg verwijs ik je naar deze blog). Maar laten we de Vossen, de honderden Edelherten en de Koniks niet vergeten. Die stonden soms echt op het pad in de weg…

Het was een ochtend om niet snel te vergeten. Enorm genoten van deze unieke kans om in een voor publiek afgesloten stuk natuur vogels te mogen tellen. Dank Inge voor de uitnodiging!!!

Gepost in Vogelen

Rietputten

Gepost op door Laat een reactie achter

Vandaag stond op de planning om de Baardmannetjes te gaan fotograferen in de Rietputten. Iets later van huis vertrokken omdat er een flinke bui voorbij kwam trekken. Maar dan toch vol goede moed richting Vlaardingen. Wel met de rubberlaarzen aan, want het heeft de afgelopen dagen flink geregend, dus het zal wel een modderpoel worden….

Het was rustig in het riet. Slechts een paar baardmannetjes gezien, maar helaas niet echt gunstig zittend voor een foto. Of wel mooi aan het uiteinde van een rietpluim, maar met zoveel wind dat ze continu heen en weer zwaaiden. Ook niet makkelijk om dan te fotograferen.

Maar het is zo heerlijk om daar rond te wandelen en te genieten van de rest van de natuur. De overvliegende Kolganzen, een Sperwer die voorbij komt, een roepende Buizerd in de verte, Roodborstjes die totaal niet schuw zijn. De Wintertalingen op een plasje en zowaar een Waterral die zich prachtig vrijlopend liet zien. Verborgen in de rietkraag konden we ‘m van een afstandje prima gadeslaan. Zo ontzettend bijzonder, dit zie je niet vaak.

We krijgen een kort buitje van ongeveer een halve minuut over ons heen, maar die levert wel een mooie regenboog op. Al glibberend en glijdend vervolgen we ons pad langs de rietkragen en zien we ook nog een mooie Grote Zilverreiger.
3 uur later zitten we voldaan en met een hele koude neus weer in de auto op weg naar huis.

Regenboog

Baardmannetje ♀

Grote Zilverreiger

Gepost in Fotografie, Vogelen
« Oudere berichten Nieuwere berichten »