Rustig op bloggebied
Ja het is de laatste tijd een beetje rustig op bloggebied. Niet dat ik niets te vertellen heb, maar meer omdat ik er even de tijd niet voor kan vinden. Vorige week ben ik natuurlijk begonnen in mijn nieuwe baan bij de TU Delft. Ik ben nu 1,5 week verder en ik kan zeggen dat ik het naar mijn zin heb. Ik weet bij lange na nog niet alles, maar ik begin al een beetje mijn draai te vinden. Inmiddels met alle 5 de hoogleraren gesprekken gehad over wat ik voor hen kan betekenen. En het leuke is dat ik best wel met open armen ben ontvangen. Doet een mens natuurlijk altijd goed.
Omdat ik helaas nog geen huisje heb in de regio van Delft (maar die komt dus snel), verblijf ik door de weeks bij een vriend. Iedere dag op en neer reizen is natuurlijk niet te doen. Daarvoor liggen Deurne en Delft echt te ver uit elkaar en de ochtendspits werkt natuurlijk ook niet echt mee. Vorige week maandag kon ik het nog in 2 uur en een kwartier redden (zat om 6.15 uur in de auto). Maar eergisteren deed ik er helaas 3 uur over. Ook nu was ik om 6.15 uur vertrokken. Maar al toen ik de snelweg opdraaide, hoorde ik op de radio over een auto die op zijn kop lag op de A58 tussen Tilburg en Breda. Daar zou ik nog minimaal een half uur over doen, voordat ik daar zou zijn, met alle ellendige gevolgen van dien. En ja hoor, ik kwam in een file terecht van toen 10 kilometer. Daardoor kwam ik weer voor de Moerdijkbrug ook in de file terecht. Vorige week was ik die net voor. En natuurlijk is het op de ring van Rotterdam ook heel druk. Al met al niet echt super natuurlijk.
Gelukkig verblijf ik door de weeks dus lekker in de regio. Sterker nog, ik logeer op dit moment op ongeveer 250 meter afstand van mijn nieuwe huisje. Yep, Robertino (mijn gastheer) woont in dezelfde straat als ik. Overigens mag ik ook wel even hier een compliment plaatsen naar mijn gastheer. Hij is echt een uitstekende kok en ik word schandelijk verwend. Iedere dag als ik uit mijn werk “thuis” kom, is het eten al bijna klaar en kan ik zo aan tafel aanschuiven. Ik heb echt al heerlijke gerechten gegeten (soms een beetje pittig) en ik heb niets te klagen.
Op vrijdag rij ik dan aan het einde van mijn werkdag weer naar mijn huis in Deurne. Afgelopen keer ging dat redelijk vlot en was ik in 2 uur weer thuis. Doerak en Gizmo worden heel lief verzorgd door mijn overbuurvrouw. Gizmo vindt haar natuurlijk helemaal geweldig, omdat ze iedere dag eten komt geven. Doerak heeft wat moeite. Raar is dat toch, had juist de problemen verwacht met Gizmo.
Normaal komen ze me al miauwend tegemoet als ze honger hebben. Maar afgelopen vrijdag was het bijzonder stil toen ik binnen kwam. Ik wist meteen dat er iets aan de hand was natuurlijk. Gelukkig niets ernstigs. Ze hadden de voorraadbussen van hun voer van de vensterbank afgegooid. Waarschijnlijk in hun strijd door de ruiten heen met de buurtkatten. Helaas was de deksel van een van de bussen eraf gesprongen. Doerak en Gizmo vonden dat natuurlijk helemaal niet erg en hebben hun buikje rond gegeten. Wonder boven wonder was de voorraadbus van Gizmo open gesprongen (met speciaal dieetvoer) en heeft ie dus het goede voer gegeten……
Verder heb ik ze het hele weekend maar enorm verwend met een hele boel knuffels. Dat hebben ze wel verdiend. Nog een paar weekjes……
Nu ik weer hier in de regio ben, kan ik ook weer afspreken met vrienden. Vorige week was ik ’s avonds nog te moe, maar gisteren ben ik naar Marcel en Inge geweest en hebben we gezellig op de Wii gespeeld. Erg gelachen natuurlijk. Ik ben er niet zo heel erg geweldig in. Heb ook nauwelijks ervaring op dat ding.
Morgen ga ik gezellig met Caroline een hapje eten ter gelegenheid van mijn verjaardag, maar ook nog een beetje voor haar verjaardag waar ik niet bij kon zijn. Mijn feestje vier ik wel als ik gesetteld ben, tegelijkertijd met een housewarming. Is wat makkelijker.
Zo zijn jullie weer een beetje op de hoogte van hoe het me in de afgelopen tijd een beetje vergaan is.