Gisteren de hele dag in lopen pakken. Man man man, wat kan een mens veel spullen hebben. Toch ging het gelukkig wel lekker snel, met de extra hulp van Nicolette en Simone.
De wasmachine en droger zijn al van de zolder 2 trappen omlaag getild door de onderbuurman en Roel. Dus die hoeven morgen nog maar 1 trap omlaag. De zolder is al helemaal leeg en schoon. Nu de rest van het huis nog.
Morgen met een vrachtwagentje van Weert naar Den Haag en dan alles inladen.
Gisteravond zijn de eerste spulletjes met de auto meegegaan, alsmede de katten. Dat was een heel avontuur, want ze zijn natuurlijk geen autoritten gewend en al helemaal niet bijna 2 uur lang. We hebben dus een fantastische klaagzang van bijna 2 uur gehoord van Gizmo. Die heeft de grootste hekel aan autorijden. Doerak was stil in een hoekje gekropen.
Bij aankomst in Weert was het natuurlijk super onwennig. Dus gewoon maar de reismandjes met open deurtjes neergezet en de katten zelf naar buiten laten komen. Gizmo was er in notime uit. Die had het echt wel gezien in zijn reismandje. Doerak heeft nog een behoorlijke tijd in haar reismandje gezeten. Die moest ik er uiteindelijk wel uithalen. Maar ze verdween dan ook meteen onder de bank. Na een tijdje heb ik haar even geaaid en op de krabpaal gezet. Haar eigen vastje plekje. Daar heeft ze verder de hele nacht doorgebracht.
Met Gizmo ging het al wat beter. Die liep al flink rond in huis. Hij vond het alleen niet fijn toen ik naar boven ging en hij mij niet meer zag. Dat betekende dus af en toe flink gemiauw gedurende de nacht. Ik ben er dan ook maar een paar keer uitgestapt om even bij de katten te kijken. Pfff, slaap je ook niet lekker van hoor.
Vandaag is het allemaal een stuk beter gegaan. Ik was al vroeg wakker. Gizmo lag heerlijk onder een stoel te slapen en Doerak lag nog op haar krabpaal. Met haar heeft het toch wel tot begin van de avond geduurd voordat ze een beetje durfde rond te lopen en te snuffelen. Maar het is nu uiteindelijk een stuk beter. Gizmo heeft al redelijk gegeten. Doerak een brokje of 10, maar het begin is er. Ze ligt graag in de vensterbank, waar vanuit ze een goed overzicht heeft. Maar ze is niet meer zo schuchter. Het ijs begint te smelten.
Morgen zal een rare dag zijn. Eerst een flinke tijd alleen zitten en daarna moeten ze even opgesloten worden om alle spullen naar binnen te kunnen sjouwen.
Maar daarna zal (hopelijk) de rust wederkeren.
En kan het nieuwe leven in Weert echt gaan beginnen!!!!!
