Tag Archives: ontspannen

Weekendje Terschelling

Zoals in een eerdere blog van mij beschreven, had ik een weekendje Terschelling gewonnen. Afgelopen weekend was het dan zover en ben ik er heerlijk op uit getrokken. Caroline ging met me mee. Hier volgt het uitgebreide verslag van onze avonturen.

Vrijdag 10 juli, ik sta vroeg op en ga eerst een blokje hardlopen. Helaas het regent en ik baal een beetje. Ik had op mooi weer gerekend met mijn uitstapje. Maar goed, moet er toch het beste van maken. Thuis even lekker ontbijten en laatste spullen inpakken (mmmm, had toch niet alles bij me uiteindelijk – toilettas vergeten is niet handig). Om half 11 pik ik Caroline op en we rijden richting Harlingen. Onderweg komen we even in een kleine file op de A4, maar keurig om 12.15 uur rijden we de grote parkeerplaats in Harlingen op. Auto wegzetten en richting de haven lopen. Perfect op tijd. Het is bijna 12.45 uur en de boot vertrekt om 13.15 uur. Althans dat dachten we. Zij het dat onze boot vertraging had. Vanwege de harde wind, in combinatie met springtij en hoog water, kon de boot in de haven van Terschelling de auto’s die aan boord stonden niet lossen. En dus kon de boot ook nog niet terugvaren. De verwachting was dat onze boot pas om 16.00 uur zou vertrekken. He wat balen.P1250960

Gelukkig konden we onze kaartjes omboeken naar een andere boot. We kozen ervoor om de sneldienst van 15.45 uur te nemen. We hoefden niet bij te betalen vanwege het ongemak en we zouden dan wel eerder op het eiland zijn. Wel vervelend dat we nu zo lang moesten wachten, maar goed, het is niet anders. De snelboot was in 3 kwartier aan de overkant, dus om 16.30 uur zetten we voet aan wal op Terschelling. Het weer was opgeklaard en we konden gaan genieten. P1250978We besloten om eerst even langs de VVV te lopen om wat informatie op te halen en een kaart van het eiland te kopen. Na wat kleine aankopen bij de VVV, gingen we eerst een lekker bakje kibbeling eten. Mjammie, mjammie, dat hadden we wel verdiend. Inmiddels was ik er achter gekomen dat ik mijn toilettas was vergeten. Niet echt slim natuurlijk. Dus even snel langs de drogist om een haarband te kopen (ik kan er niet tegen als mijn haren continu in mijn gezicht waaien). Caroline liet ik met een gerust hart achter bij de boten die omgeven waren met diverse soorten meeuwen. Ze zou zich wel vermaken.

P1260014 Terwijl we van de haven naar het hotel liepen, zag ik nog een visdief zitten op een paaltje. En maar roepen dat beestje. Even later worden we beloond met pa of moe die met een visje aan komt vliegen en de juveniele visdief voert. Wauw, dit is echt prachtig. De juveniele visdief is ook nog eens geringd, dus bij terugkomst zal Caroline het nummer (#0327) doorgeven aan het ringstation. Zo hebben zij weer informatie over waar deze visdief al allemaal is geweest.

Alhoewel het stukje van de haven naar het hotel slechts iets van 900 meter was, hebben we er echt heel lang over gedaan. We werden meteen gegrepen door de prachtige vogels die we in de haven al zagen en die we onderweg hoorden. Voor een vogelaar telt het ook als je een vogel uitsluitend hoort. Ook dan mag ie op het lijstje. Aan het einde van deze blog zal ik een lijstje maken van alle vogels die we dit weekend hebben gezien en gehoord.

Aangekomen in het hotel, inchecken en snel opfrissen op de kamer. Het is inmiddels al 7 uur en we kunnen dineren tot half 8, dus snel naar beneden. Voor half-pension gasten is er een speciaal menuutje met een voorgerecht, hoofdgerecht en nagerecht. We smikkelen van een heerlijke salade met gerookte kipfilet en kerriesaus. Als hoofdgerecht heb ik een heerlijke biefstuk en Caroline een visje en als toetje heb ik een fruitsalade met ijs en Caroline krijgt ijs omwikkeld met spekkoek. Het smaakt allemaal voortreffelijk en we zitten echt te genieten. Glaasje wijn erbij en een kopje thee met heel veel lekkers na maakt het compleet.

Terug op de hotelkamer gaan we even genieten van de luxe. Caroline laat het bad vollopen en gaat even ontspannen. Ik bekijk alvast de kaart en lees wat in het boekje over Terschelling. Nadat Caroline is uitgebadderd, ga ik even genieten van een bad. Ik mis het niet, maar als ik ergens ben waar er een bad is, maak ik er meestal toch wel even gebruik van. En aangezien ik van Caroline ook nog als cadeautje bruistabletten heb gekregen, gooi ik er alvast 1 in het bad. Na een kwartier heb ik er echter al genoeg van en samen met Caroline maken we onze plan de campagne voor morgen. We kruipen in bed en met een glimlach op onze gezichten vallen we in slaap.

Lees meer »

Aanraders

Omslag_de_diepte_in Recentelijk kreeg ik van een vriendin van mij een boek te leen. Ze zei dat het waarschijnlijk echt wat voor mij was. Het ging tenslotte over grotduiken. Haar vriend had het gelezen en vond het wel een redelijk boek, maar hij is niet zo’n gepassioneerde duiker als ik, dus wellicht dat ik enthousiaster over het boek was.

Dus ik begon te lezen in het boek “De diepte in” van Phillip Finch. Ik kende het boek totaal niet, maar het was nog niet zo heel lang uit (nov. 2008). Maar goed, het onderwerp is grotduiken (en diepduiken) en het gaat over bekende namen in de duiksport (euh ik moet echt wat gaan doen aan mijn kennis van namen in de duikwereld……).

Beschrijving op de achterkant van het boek:

De Australische Dave Shaw reisde op nieuwjaarsdag 2005 naar de andere kant van de wereld, op zoek naar een steile, met water gevulde krater in de Kalahari woestijn. Zijn reisbestemming lag bijna 300 meter onder het wateroppervlak. Het drama dat zich een week later afspeelde in Bushman’s Hole kan gerust een nachtmerrie genoemd worden.

Shaw daalde af in de diepte, voorzien van de meest geavanceerde duikuitrusting die er bestond. Net onder het wateroppervlak trof hij een smalle kloof in de kalkstenen bodem van het bassin. Hij glipte door de opening en verdween uit zicht, de wereld van licht en leven achter zich latend. Een tweede duiker daalde af in dezelfde kloof. Een van de weinige mensen die gekwalificeerd waren om Shaw hier te volgen was zijn beste vriend en vaste duikpartner, de Brit Don Shirley. In de wereld van het grotduiken was Shirley een meester onder de meesters.

Vijfentwintig minuten later was een van de mannen dood. De ander verkeerde in levensgevaar en zou de volgende tien uur van ademhaling tot ademhaling moeten vechten om te overleven.

Een verhaal over vriendschap tot de dood er op volgt, inspirerende heroiëk, het opzoeken van de menselijke grenzen en tragiek.

En dit is ook een perfecte omschrijving van het hele boek. De schrijver Phillip Finch is Amerikaans journalist en auteur. Hij publiceerde al meer dan tien boeken, waaronder zowel fictie als non-fictie. Als voormalig lid van een team van reddingswerkers in de bergsport, is hij al lange tijd geïnteresseerd in extreme sporten en hun beoefenaars. Daarnaast is hij een ervaren grotduiker.

En zijn eigen enthousiasme kan hij ook prima overbrengen. Ik heb echt genoten vanaf de eerste t/m de laatste bladzijde van het boek. Waarbij ik eerlijkheidshalve moet toegeven dat ik op het einde zelfs een aantal traantjes heb weggepinkt. Ik vind het dus een echte aanrader!!!

Verder kwam ik bij het zoeken op internet de cd tegen van Edward Reekers. Zijn cd “Child Of The Water” werd omschreven als een prachtige cd van Nederlandse bodem met fantastische luistermuziek.

Edward Reekers heeft een van de mooiste stemmen van de Nederlandse popscene en bewijst ook een zeer goed componist te zijn. Deze cd verveelt geen moment en is van begin tot eind van hoge kwaliteit. Een goede mix van prachtige luisterliedjes (The best of me, Never a moment, Long ago, far away, When wise men say), goede symphonische rock songs (Child of the water, Inside the pain, Strawberry Blonde), ijzersterke covers (Breathe, Eyes like twins) en lekker klinkende liedjes (I love you anyway, Belle of the Ball).

Mijn interesse was gewekt. Dus ben ik op zoek gegaan naar de cd en inmiddels heb ik ‘m ook al helemaal geluisterd. Het is inderdaad een heerlijke luistercd. Ontspannen muziek die je heerlijk onderuit gezakt op de bank kunt luisteren, maar ook prima als achtergrondmuziek kunt aanzetten.

Luister en oordeel zelf maar bij dit nummer.

Het grappige is dus dat hij al heel lang in de muziekwereld zit. Hij heeft liedjes geschreven voor het Nationaal Song Festival, commercials en jingles ingezongen, nasynchronisatie van de tekenfilmserie De Bobobops gedaan en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik moet er weer eerlijksheidhalve bijzeggen dat ik deze informatie van zijn website heb geplukt, want ik kende hem niet. Nu maar weer verder met genieten van zijn prachtige muziek.

’t Gaat weer ietsje beter met me

Zo het gaat inmiddels al weer ietsje beter met mijn enkel. Vorige week vrijdag ben ik naar de fysio geweest. Vriend van mijn overbuurman. Ik zat bij de overburen en Frank kreeg weer zijn wekelijkse fysio aan huis. Dus meteen ff aan Marc de fysio gevraagd of hij nog wat oefeningen wist die ik kon doen om mijn enkel te versterken. Dus hij kijkt even later naar mijn enkel en vraagt waarom mijn enkel niet is ingetaped. Ikke, geen idee, dat hebben ze niet in het ziekenhuis gezegd. Oh maar dat is veel beter. Kom maar ff langs bij mijn praktijk. Zo gezegd, zo gedaan en was ik dus vrijdag keurig ingetaped. Pffff, dat scheelt echt een hoop met  lopen. Omdat ik nu geen kant op kan met mijn enkel en de banden volledig gesteund worden door de tape. Ik kan dus nu ook volledig steunen op mijn voet. Dat loopt toch echt wel makkelijker en ik hoef niet bang te zijn dat ik mijn voet niet helemaal goed zet en dan alsnog weer veel pijn voel als ik iets draai met mijn enkel. Dinsdag ben ik ff opnieuw langs geweest, want de tape zat wat los en ik kon weer mijn enkel wat draaien, wat resulteerde in weer pijn. Tape zat inderdaad te los, doordat de zwelling verder was afgenomen. Mijn enkel lijkt nu weer bijna normaal. Deze tape t/m zondag laten zitten. Heb ik ook wat extra steun tijdens het duiken.

Dit weekend staat er namelijk navigatie specialty op het programma. Vorige week dinsdag de theorie gehad. Keurig uitgelegd door Chris. Die neemt er echt moeite voor om het allemaal goed uit te leggen en wat extra’s toe te voegen. Mijn complimenten Chris!

Als dan het weekend alles goed gaat, ga ik maandag met Charles duiken. En hopelijk volgende week eindelijk mijn Rescue buitendag. Hoop dat dat eindelijk gaat gebeuren, want het heeft me nu veels te lang geduurd. Ik mag dan van te voren weer ff bij Marc langs om mijn enkel opnieuw in te tapen, zodat ie extra gesteund is tijdens al die rare oefeningen en zeker als ik iemand moet gaan slepen en sjouwen. Lijkt me wel zo verstandig.

Dinsdagavond een heerlijke strandwandeling gemaakt met een vriend van me over het Noordwijkerhoutse strand. Heerlijk die wind in je gezicht. Het was daar compleet donker omdat er geen boulevard is. Echt zalig, verder niemand op het strand. De donkere hemel met de sterren. Ook nog ff door de duinen gewandeld en genoten van de stilte en de paar vogeltjes die nog niet konden slapen.
Moet ik echt vaker gaan doen, want het is zo ontzettend rustgevend, bijna net zo als duiken. Was daarna echt volledig ontspannen en rustig. Heerlijk…..

Gisteren naar dansles geweest. Van de fysio mocht ik met de tape gaan dansen, maar het was toch niet zo slim. ’t Was toch net te zwaar. Iers dansen is natuurlijk veel springen en dat ging toch echt niet lekker. Voelde toch wel met het neerkomen wat pijn in mijn enkel en heb het dus maar ff heel rustig aan gedaan. In ieder geval een beetje bij blijven met de pasjes. Helaas kan ik dus niet mee doen met het Keltisch Festival, want dat is al over 2,5 week en zo snel is mijn enkel nog niet helemaal hersteld. Jammer maar het is niet anders.

Vanmiddag lekker in het zonnetje op mijn balkonnetje gezeten. Hoop dat het mooie weer zo blijft. En dat het dit weekend in ieder geval droog blijft. Is wel zo lekker met duiken.

Wat een heerlijk weer!

Zo wat heb ik vandaag heerlijk genoten van het prachtige weer. Heerlijk op mijn dakterras gelegen, muziekje erbij, lekker boekje lezen. Kortom, genieten in optima forma. Rond 1 uur ging de zon zich heel even achter wat wolkjes verschuilen, maar die waaiden gelukkig snel weer over.

Helaas zijn mijn billen een beetje verbrand. Had ze wel goed ingesmeerd, maar ja, die zien niet zoveel zon he. Verder wel weer een lekker kleurtje opgedaan vandaag. Heb echt zin in de zomer, van mij mogen er altijd dit soort mooie dagen zijn.

Door mijn enkel kon ik gisteren helaas niet rond gaan struinen in de stad op Koninginnedag. Wel jammer, want ik vind het toch altijd wel gezellig om dan even in de stad rond te wandelen. Maar ja, ik ben al blij dat het al weer een stukje beter gaat met mijn enkel. Kan in ieder geval weer redelijk goed lopen (niet te lange stukken) en weer auto rijden. Moet dan wel heel goed opletten dat ik mijn voet recht op de koppeling zet en ‘m er ook weer recht omhoog vanaf haal. Want draaien met mijn enkel kan ik echt nog niet. Het is ook nog steeds wel een beetje dik. Ben afgelopen donderdag nog even naar de huisarts geweest. Die vindt het er allemaal goed uitzien. Maar het heeft gewoon tijd nodig om te herstellen. Ga van de week eens even naar het zwembad. Kijken of ik een beetje kan zwemmen. Ik kan natuurlijk ook niet meer dansen en ik wil toch een beetje mijn conditie op peil houden. Weet niet of het zwemmen zal lukken, maar we zien wel. Als het goed gaat, kan ik meteen ff kijken hoe zwaar de uithoudingsvermogen testen zijn voor Divemaster.

Heb ook nog een extra fotoalbum erbij geplaatst. Was de hele DuikMarathon vergeten erbij te zetten. En er staan ook nog wat probeerselfilmpjes op de fotopagina.