Verhuizing, drukte en geen internet…….
Het is al weer een behoorlijke tijd geleden dat ik heb geblogd. Maar ja, wat wil je. Het was een hectische tijd afgelopen periode. Op donderdag 26 maart had ik ’s ochtends de overdracht bij de makelaar. Meteen daarna aan de slag met klussen. Manon arriveerde gelukkig snel en we begonnen meteen met het afplakken van de vloer. Toen we daar net mee klaar waren, kwam Clay al aan. We zijn compleet voor de middag en in rap tempo gingen we aan de slag. Aan het begin van de avond, toen we moe, maar voldaan aan de pizza zaten (van mijn onderburen – maar is geen aanrader), konden we concluderen dat we flink waren opgeschoten. Het hele plafond in de woonkamer en keuken was voorzien van een nieuwe laag verf. De rode muur in de woonkamer was inmiddels voorzien van een dubbele laag witte verf (en geen rood meer te zien….;-) ). En de rest van de muren waren ook al helemaal mooi cremewit geschilderd. We waren echt flink opgeschoten. Manon en ik bleven bij Rob slapen.
De volgende ochtend op tijd opstaan. Dicky had beloofd om al om 8 uur voor de deur te staan, zodat we lekker vroeg aan de slag konden. En belofte maakt schuld, dus stond Dicky ook keurig om 8 uur voor de deur. De oude rode muur kon nu ook de cremewitte kleur krijgen. Het plafond in de gang werd voorzien van een nieuwe witte laag en de badkamer ook. Ach en als we dan toch bezig zijn, kan de computerkamer ook wel gedaan worden.
Caroline had zich inmiddels ook bij ons gevoegd en zo was er een ervaren, vrouwelijk klusteam aan de slag.
Manon en Caroline gingen aan de slag met het behang op de slaapkamer.
Ondertussen moesten Dicky en ik ons omkleden in wat nettere kleding. We hadden helaas de crematie van Grietje. Ondanks dat ik het druk had met de verhuizing, ben ik toch heel blij dat ik geweest ben. Tenslotte kun je altijd nog een muurtje 2 weken later schilderen, maar een crematie kan je niet meer overdoen……
Zaterdag 28 maart was het dan verhuisdag. Manon en ik hadden de avond ervoor bij Daan en Maarten geslapen. Dus we konden met z’n vieren op tijd op stap. Die lieve Doerak en Gizmo waren totaal van slag. Ineens was er heel veel aandacht. Nog even een stressdagje “mijn kinders” en dan keert de rust weder.
Al met al verliep de dag zeer voorspoedig. Sofie kwam in Deurne nog helpen en in Voorburg stond een verse ploeg klaar. Aan het eind van de middag stonden dan ook al diverse spullen weer in elkaar (bed, kasten, dressoir etc.) en was de keuken al bijna helemaal ingericht. Na het eten reed ik met Daan mee naar huis om mijn auto en de katten in Deurne op te halen. Heel laat op de avond was ik weer terug in Voorburg en konden we met z’n drieën aan de eerste nacht in het nieuwe huis beginnen.