Tag Archives: sepia

Druk weekendje achter de rug

Afgelopen weekend was het weer een druk weekendje voor me. Ach, maakt niet uit hoor, ik doe het immers mezelf aan. Maar het was zeer zeker een gezellig weekend.
Op vrijdag ben ik uit mijn werk eerst naar huis gereden. Daar mijn laatste spullen inpakken, alles in de auto doen, nog even een hapje eten en dan op weg naar mijn zus en zwager. Na de bruiloft heb ik ze niet meer gezien, dus het werd weer tijd. Zittend op de bank, half kijkend naar een film, werden de laatste verhalen uitgewisseld, wat op internet gesurft, gewoon gezellig kletsen. Rond de klok van 12 uur gingen we naar bed. Sjimmie de hond knalde als een idioot boven op me toen ik in bed lag. Gek beest.

De volgende ochtend hardloopkleding aan (ja die had ik meegenomen) en samen met mijn zwager Maarten ging ik verder met mijn schema. Dit keer gingen we 6x 2 minuten hardlopen en 1 minuut wandelen en dan nog 3x 3 minuten hardlopen en 2 minuten wandelen. Redelijk pittig, maar het ging prima. Thuis aangekomen even kijken via MapMyRun hoeveel kilometers we hadden gelopen en dat waren er zowaar zelfs 5,7!!!! Was daar toch wel trots op.
Terug thuis lekker douchen en daarna gingen we uitgebreid ontbijten. Het was bijna lunchtijd, dus het was meer een brunch. Maar wel lekker met verse broodjes en heerlijk beleg.

‘s Middags niet veel bijzonders gedaan, maar gewoon gezellig met 3 boodschapjes doen, wat neuzen bij de drogisterijen en andere winkels. Nog even de foto’s bekijken van de bruiloft, heerlijke worstenbroodjes eten (ja zulke lekkere hebben ze niet in de Randstad) en dan weer op pad. Had met Marian afgesproken om met haar naar housewarming party met BBQ te gaan in Rhoon. Dus om half 5 in de auto om toch rond 6 uur in Rhoon te kunnen zijn.

De BBQ was gezellig (ondanks dat ik alleen Marian kende), de Mojito’s waren erg lekker (mmm en ik lust niet eens Rum) en Marian en ik hadden de grootste lol. We bleven slapen bij haar ouders in Zierikzee. Flesje wijn ging open en de lekkere hapjes kwamen op tafel.

Zondag was het opstaan, even ontbijten en op weg naar de duikschool. Marian ging weer begeleiden als Divemaster en ik kon dan mooi even mijn set bijvullen. Daarna reed ik op mijn gemak naar de duikstek Wemeldinge Linda, alwaar ik een duik zou gaan maken op de HW-kentering. Terwijl ik naar de vogels stond te kijken (wederom een buizerd gespot), kwamen Fie en Cas er al aan. En niet veel later arriveerde Peter ook. Het clubje was compleet. Peter gaf een briefing aan de waterkant, waarna we onze spullen konden gaan optuigen. Cas had nieuwe veren bij zich, zodat ik de kapotte veer van de dump van mijn wing kon vervangen.

pitvis Het duikje was op zich niet veel bijzonders. Het was een prima duikje, lekker ontspannen met af en toe een klein beetje stroming, maar op zich wel te doen. We wilden eigenlijk wat naaktslakken spotten, maar konden ze helaas niet vinden. Ik had hier nog niet echt veel gedoken (volgens mij slechts 1 keer), dus dan is het wel altijd extra leuk om op zo’n stek te duiken. Toen Peter en ik weer op de kant stonden, twijfelden we of Fie en Cas al weer terug waren. Dus ik bleef in eerste instantie even boven op de dijk wachten (tenslotte hadden Peter en ik al 70 minuten gedoken). Maar even later bleken ze al omgekleed en wel bij de auto te zijn.

Bij ‘t Loze Vissertje in Goes waar we even wat gingen drinken, kwamen we Jay, Natascha en Peter de P. nog tegen. Altijd gezellig natuurlijk.

baby-sepiaPeter en ik hadden nog wat tijd over om te genieten van het uitzicht bij Goes en nog een broodje te eten. Daarna reden we een klein stukje door naar Putti’s Place om daar even te kletsen met Els, Paul en Maria en toen was het weer tijd om de spulen op te tuigen. Tenslotte zijn we hier om te duiken he. 
Peter duikt weer een andere route dan ik gewend ben op Putti’s Place. Altijd leuk natuurlijk om op dezelfde duikstek een totaal ander beeld onderwater te zien. Dit keer hadden we wat meer geluk met de naaktslakken en we vonden een paar mooie Bruine plooislakken alsmede de Gestippelde knotsslak. En verder hadden we nog het geluk dat we een baby-sepiaatje tegenkwamen. Wat een lief beestje is dat toch he. Keurig met de tentakeltjes omhoog, alszijnde verdediging tegen ons…… Ook erg bijzonder was de Sagartia elegans var. venusta die we zagen. Oftewel de Sierlijke slibanemoon, variant venusta.

sierlijke-slibanemoon

Na de duik richting Breda, waar we nog even met een fles rode wijn (Shiraz) van de dag nagenoten. Het was weer een geslaagd weekend!

Weekje vrij en lekker duiken

Afgelopen week was ik heerlijk vrij. En wat had ik het getroffen met het weer. En met zoveel vrije dagen en prachtig zomerweer, moet er natuurlijk gedoken worden.
Op zondag 17 mei stonden de eerste duikjes op het programma, samen met Jack naar de Bergse Diepsluis om sepia’s te zoeken (en gevonden natuurlijk) en naar de Zeelandbrug op zoek naar de naaktslakken (gekroonde ringsprietslak, slanke waaierslak en millennium wratslakken). Heerlijk dagje.

Maandag stond ik even droog, maar die dag werd nuttig gebruikt om wat op te ruimen (met name paperassen) en gewoon wat te relaxen. Een dagje niets doen, is zo lekker.

Dinsdag ging ik met Sofie op pad. Eerst een relaxt duikje bij de Zeelandbrug. Ondanks dat het een gewone doordeweekse dag was, was het toch behoorlijk druk. Tijdens de duik ging ik op zoek naar naaktslakken en zowaar trof ik 4 verschillende soorten: de millenium wratslak, de groene wierslak, grote vlokslak en de rosse sterslak. Verder ook nog baby snotolfjes en baby zeedonderpad. Gezellig nakletsen met Joke en Tineke die ook bij de brug hadden gedoken.
Daarna reden we door naar Zoetersbout. Terwijl we aan het optuigen waren, kwam ook Peter van Bragt aangereden. Ik stond vol trots te vertellen dat ik 4 verschillende soorten naaktslakken had gezien, maar dat ik toch wel baalde dat ik er nog 3 miste, omdat ik wist dat er nog 3 andere soorten te vinden waren bij de brug. Peter vroeg toen of ik zin had om op de LW kentering te gaan duiken. En daar zeg ik natuurlijk geen "nee" tegen.
Maar goed, eerst de duik bij Zoetersbout nog. We zouden in de rechterkom blijven, omdat we daar kans zouden hebben op de sepia’s. Rustig gingen we koppie onder en doken op ons gemakkie parallel aan de dijk. Na een half uurtje keerden we om. Op de terugweg kwamen we Peter onder water tegen, die ons gebaarde om wat dichterbij te komen en rustig op de bodem te gaan liggen wachten. Fie en ik gingen er eens rustig voor hangen. En zowaar, daar kwamen een paar pijlinktvissen aan. Wauw, die zijn zo gaaf. Ze kwamen dichterbij de rekjes, rommelden wat, en zwommen weer achteruit. Peter gaf teken dat het een paar minuten zou duren voordat ze weer terug zouden komen. En ja hoor, even rustig wachten en daar kwamen ze weer. En zo hebben we ze een aantal keren zien terugkeren en weer achteruit weg zien zwemmen.
In het ondiepe nog op zoek naar de baby snotolfjes en zeedonderpadjes en ook nog gevonden. Wat zijn het toch een schatjes hè als ze zo klein zijn. Al met al een zalige duik.

Pijlinktvissen1 Baby_zeedonderpad

Fie ging nog even gezellig met Peter en mij mee terug naar de Zeelandbrug. Ze kon helaas niet meeduiken, omdat ze naar een bijeenkomst ging in Breda. Peter en ik maakten ons klaar voor de duik. We zouden er een ware naaktslakkenjacht van gaan maken. En mijn wensen werden vervuld hoor. We hebben wel 7 verschillende soorten naaktslakken gezien en ook nog de eitjes van de 8e soort. Allereerst was er natuurlijk de gekroonde ringsprietslak (ja ik heb inmiddels geleerd dat het de "gekroonde" is en niet de "slanke"). En niet alleen op de kooi kwamen we deze tegen, maar wat dieper kwamen we zelfs een paartje tegen. Prachtig diertje, onvoorstelbaar dat dat in NL water voorkomt. Verder de grote en de kleine vlokslak (en niet de vlokkige naaktslak). De kleine vlokslak had ik nog niet eerder gezien. Lijkt behoorlijk op zijn grotere broer, maar is toch net wat anders. Uiteraard kwamen we ook de millennium wratslakken tegen. Peter had al een paar keer laten zien waar boompjesslakken zaten en ja hoor, uiteindelijk lukte het ook mij om er zelf te vinden. Jippie! Verder nog de rosse sterslak en de roodgevlekte kroonslak (doto coronata) en de eitjes van de tergipes tergipes. En naast deze naaktslakken zagen we ook nog de asgrauwe tolhoren, sepia’s, zeebaarzen en botervisjes. Ik heb echt enorm genoten van de duik, heel veel geleerd en bovenal weer een nieuwe soort voor mij ontdekt. Prachtig toch.

Gekroonde_ringsprietslak

Lees meer »

Heerlijk weekendje

Mmmm, ik heb een heerlijk weekendje gehad.

Het begon al vrijdagavond. Heb een duik gemaakt met Peer en Rob bij de Zeelandbrug. Het zou een speciale duik worden, want het was mijn 444e!

Planning was om pas op de kentering te water te gaan en dan bij de 2e pijler te beginnen. En we zouden een hele lange duik maken. Zo gezegd, zo gedaan. Dus D12 op de rug en she-p aangesloten.
Aan de oppervlakte naar de 2e pijler gezwommen, daar rustig afgedaald, zodat we de pijlers goed konden bekijken. Pfff, die zijn echt heel mooi, nog mooier dan de 1e pijler, omdat hier natuurlijk ook helemaal geen duikers komen. Op de bodem rondgeneusd rondom de pilaren.
Daarna terug richting de 1e pijler. Bij de sepiarekjes (die overigens nu veel meer in een grote groep staan, dan in meerdere kleine groepjes – zijn ze verplaatst????) op zoek naar het zeepaardje, maar helaas niet gevonden. Het was inmiddels al een uur later, dus we hadden onder water het rijk alleen. Alle andere duikers waren al het water uit. Echt zalig!!!!

Mooie dingen gezien onder water: harder, zeebaars, kabeljauw, blauwtipjes, spierwitte vlokkige naaktslakken, baby-sepia’s, big-mama zeenaald, vijfdradige meun, zeedonderpadden, kreeften, (NZ) krabben,  hooiwagenkrabben, heremietkreeften, ruig krabbetjes, kokerwormen.
TOPPIE duik!!!! En we hadden ook nog eens heel goed zicht.

Gisteren (zaterdag) heb ik meegekeken bij een Maritieme Noordzeetraining van Get Wet. Ik heb zelf al eens de Maritieme Indoortraining gedaan. Nu was ik door Floris uitgenodigd om mee te gaan op de boot en om evt. foto’s te maken. Altijd leuk natuurlijk. Jammer dat Floris zelf ’s middags op het land moest helpen en derhalve zelf niet op de boot was. Maar desalniettemin was het ontzettend leuk om erbij te zijn. De foto’s die ik heb gemaakt van deze middag zijn te vinden op mijn fotosite.

’s Avonds had ik een eetafspraakje staan met Mary-Ann. We hadden elkaar al weer een tijdje niet gezien, dus we hadden aardig wat bij te kletsen. Mmmm, waarom hebben we elkaar eigenlijk zo’n lange tijd niet gezien, want wat hebben we toch weer gelachen. Het was echt super gezellig.
Vanochtend eerst heerlijk uitgeslapen. Wel een luxe als je in de regio blijft slapen en dus niet op en neer hoeft te rijden. Want ik had aan het eind van de ochtend een lunchafspraak met een andere vriendin van me, Caroline. Zij moest mij nog even al haar verhalen over de concerten van Madonna vertellen.

Na de lunch richting Antwerpen gereden, alwaar ik een lezing heb bijgewoond van Fred Devos, grotduikinstructeur bij GUE en woonachtig in Mexico. Het was een zeer interessante lezing, met mooie foto’s en prachtige filmpjes. Nu ik het weer gezien heb, wil ik zelf ook graag zo snel mogelijk. Dus maar flink gaan sparen. En hopelijk kan ik het dan gaan waarmaken in 2009.

Ontzettend leuke dingen dus allemaal gedaan dit weekend. Het was een druk weekend en ik heb weer de nodige kilometers gemaakt, maar het was super.

Volgend weekend staat helemaal in het teken van duiken. Ik zit dan vanaf vrijdag eind van de middag in Zeeland en blijf daar ook overnachten. De nodige duikjes staan gepland, zodat ik mijn aantal voor dit jaar ook weer wat kan opkrikken.

GODD – Strijenham en Gorishoek

Ja ik weet het, het is inmiddels een week geleden, maar afgelopen week was zo hectisch op mijn werk en ’s avonds privé, dat ik er maar niet aan toe kwam.
Maar goed, hier volgt dan het verslagje van de GODD (Grens Overschrijdende Duik Dag) van 1 oktober 2006.
Op tijd opstaan en rond half 9 op weg naar Strijenham. Het weer was niet echt veelbelovend, maar ach, daar laten we ons niet door uit het veld slaan. Aangekomen bij Strijenham waren er al enkele duikers aanwezig. Die zich afvroegen of het wel zin had om hier te gaan duiken. Dus even de dijk opgelopen om te gaan zien. Mmmmm, er staan inderdaad behoorlijke golven, de schuimkoppen staan er op en als je dichtbij de kant bent, word je zeker door zo’n golf de kant op gesmeten. Ach, we zullen eens horen wat de duikleider te vertellen heeft.
Er werd besloten om toch hier te gaan duiken. Een aantal haakte af (hun goed recht natuurlijk) en zorgde voor oppervlakte support. Samen met Jeffrey besloten dat wij wel zouden gaan duiken.
 
Nog net op de kant reeds vinnen aan doen en dan meteen bij het te water gaan wat uitzwemmen. Dat ging prima en daarna maar laten afzakken tot meter of 3, daar merkte je niets meer van die golven.
Eerst een 30 minuten tegen een lichte stroming ingezwommen. Daarna wilde ik een 20 minuten ons laten meedrijven met de stroming terug. Pffff, was het echt wel een lichte stroming waar we tegenin zwommen, want nu lijkt het wel een achtbaan. Man wat gaan we hard met de stroming mee. Na 10 minuten geef ik aan Jeffrey het teken dat we gaan stoppen, dus dat ie zijn hand in het zand moet steken, want anders ben ik ‘m meteen kwijt. Zo gezegd, zo gedaan. Daarna nog rustig aan wat rondgeneusd en na 60 minuten in totaal staken we ons hoofd weer boven water.
Geen bijzondere dingen gezien, het gebruikelijke grut en ook hier weer ontzettend veel hooiwagenkrabben.
 
De 2e duik stond gepland op Gorishoek, de Punt. Hier haakten nog meer mensen af. Maar ik had hier nog niet eerder gedoken, dus wilde het toch wel eens zien. Zou eerst met SVp duiken, maar gezien het feit dat er 2 minder ervaren duikers overbleven, hebben wij ons over deze 2 duikers ontfermd.
Mijn buddy wilde graag naar 26 meter, omdat hij zijn ervaringsduiken nodig heeft voor volgend brevet. Geen enkel probleem. We laten ons rustig via de bodem afzakken naar 26/27 meter. Onderweg komen we nog een sepiaatje tegen. Altijd leuk natuurlijk. Op diepte neuzen we wat rond en begin ik aan een zigzaggend patroon terug. Het zicht was ondanks het weer toch erg goed, behalve in het ondiepere gedeelte.
De bodem is overal ontzettend mooi begroeid en beneden de 30 meter schijnt het nog mooier te zijn. Dat doe ik een volgende keer wel. Vond 26 meter nu wel ff voldoende.
Na 59 minuten waren we weer boven. Een heerlijke duik achter ons latend.
 
Met een aantal mensen nog even gezellig nakletsen met een kop warme choco met slagroom in het café. En daarna op het gemakkie terug naar huis gereden. Het was weer een toffe dag.

Stavenisse en Oesterdam

Ik moet natuurlijk wel zorgen dat ik bij blijf met mijn logs. Jammer is ook wel een beetje dat ik de datum niet kan aanpassen, maar goed.
Afgelopen zaterdag, 23 september, heb ik weer een heerlijk duikdagje gehad met mijn vaste buddy.
Eerst maar weer eens naar Stavenisse. Dit is zo’n heerlijke plek en niet veel duikers komen hier, dus het is ook lekker rustig.
In het begin leek het ff alsof ik de weg kwijt was, terwijl ik toch gewoon mijn kompas volgde, maar we doken over een draplaag, alsof alles kaal gehaald was. Maar na even kwamen de mooie stukken weer terug. Gelukkig maar. Een 2-tal pitvissen gezien, veel hooiwagenkrabben en een flink aantal lipvissen. Paar zeenaalden en aan het einde van de duik nog een sepiaatje. Die zo enorm van ons schrok, dat die met een rotgang achteruit schoot…………en weg was ie weer.
 
Na de duik was het even wat minder. Er scheen geen zonnetje en de wind was een beetje op komen zetten. Brrrrr, moet er maar weer aan gaan wennen, dat het duiken weer kouder gaat worden. Alhoewel de watertemp nog steeds rond de 19 graden ligt en dus nog goed met mijn zomerhandschoentjes kan duiken (wel met dubbel 7 mm pak hoor….).
Maar het omkleden wordt al weer wat frisser.
 
Daarna door naar de Oesterdam. Geert mocht de stek uitzoeken omdat het zijn 100e duik zou zijn van dit   jaar. Maar ja, dan moet je ook wel goed kunnen tellen. Bleek dat het helemaal zijn 100e niet zou zijn, maar slechts nummer 99!!
Aan het begin van de duik, nog ondiep op 2,5 meter ofzo, een school met harders (of zeebaarzen – ik weet het verschil niet). Daarna vrij snel een paar sepiaatjes. Bij het ponton zeker een half uur tussen de stenen liggen snuffelen. Op zoek naar de palingen en kreeftjes die zich zo heerlijk daar kunnen verstoppen. Mijn kleine back up lampje gebruikt, omdat ik anders zoveel last had van de schaduwen van mijn grote lamp.
 
Nog even rondom gedoken op zoek naar het kleine bootje, maar die heb ik net gemist. Wel nog even gespeeld met een sepiaatje. Het diertje was niet echt bang ofzo, maar verschoot wel van kleur afhankelijk welke ondergrond er was. Was er zand, dan werd ie veel lichter en gladder qua kleur en structuur. Was er een hoopje steen, mosselen etc., dan werd ie wat donkerder en ook wat stekeliger zeg maar. Erg gaaf om te zien hoe veranderlijk het beestje is.
Na de duik weer heerlijk zitten nakeuvelen en toen was het weer tijd om naar huis te gaan.

Stavenisse en Strijenham

Het ritme zit er weer een beetje in. Gisteren weer een heerlijke dag in Zeeland gehad.
Eerst bij Stavenisse vissteiger gedoken. Het zicht was hier echt mega goed. Wel 5-10 meter en dat maak ik niet vaak mee in de Oosterschelde. Heel veel hooiwagenkrabben, grondels, zwartooglipvissen en 2 zeenaalden. De eerste gewoon een normale grootte, maar de tweede die ik tegenkwam was echt huge. Zo’n grote had ik nog niet eerder gezien. Heb mijn lamp er maar naastgelegd, anders zou ik het zelf niet geloven. Hij was groter dan mijn lamp en daardoor had ie toch zeker een lengte van 50 cm en zijn doorsnede schat ik toch wel op 3 cm. Het leek wel een kleine slang.
Op zich was ik verbaasd dat ik maar geen sepiaatje tegenkwam, want die zitten er op dit moment heel veel, maar zowaar, ik werd beloond. Alleen had deze sepia er niet zo’n zin in om bekeken te worden en die schoot dus met een rotgang achteruit weg. Jammer, maar toch even een korte blik op kunnen werpen.
 
Daarna door naar Strijenham. Dit is een stek in de Oosterschelde die heel dichtbij de Oesterdam ligt. Ook al wordt hier door veel mensen op de kentering gedoken, hebben wij er toch een duikje gewaagd tussen de kenteringen door en dat ging prima. Bij het touw te water gegaan en aldaar eerst recht uitgezwommen tot een diepte van 12 meter. Van daaruit naar links gegaan. Omdat het HW zou worden, betekende dat wel dat we stroom meehadden en soms haalde een stofwolk die je had gemaakt door ff met je hand op de grond te komen of je arm te bewegen, je vanzelf in. Dat was even vervelend. Daardoor was het helaas moeilijk om een jonge pitvis te laten zien aan mijn buddy’s.
Na een half uurtje weer omgekeerd en iets ondieper teruggedoken.
Het ow-leven is hier uitbundiger dan bij de Bergsche Diepsluis. Hier heb je meer mosselbanken waardoor het leuker duiken is.
Bij het terugduiken kwam ik op een diepte van ongeveer 5 meter grote blokken tegen. Daar ben ik (ook gezien de tijd) weer richting kant gegaan en ik kwam zowaar perfect bij het eerste paaltje uit van het touw. Toppie navigatie weer.
Dit is toch een stek waar ik vaker naar toe zal gaan.
 
Vanmiddag ga ik duiken bij Zoetersbout en daarna foto’s kijken bij Divequeen en Pennywise die in Bretagne zijn gaan duiken. Ben erg benieuwd, want het schijnt erg mooi te zijn geweest.

Eindelijk weer duiken

He he, eindelijk dan weer eens in het water gelegen. Mocht ook wel na 3 weken. Was er echt aan toe. Natuurlijk ben ik nog wel wat moe, maar voelde me verder goed. Dus met een vertrouwde buddy afgesproken voor een rustig duikje aan de Bergse Diepsluis. Mijn buddy zou dan mijn spullen naar de waterkant sjouwen, zodat ik niet volledig uitgeput aan de duik hoef te beginnen. Wat een schat toch he. Zo tof om zulke buddy’s te hebben.
 
Had toch een heeeeel klein beetje schrik of de duik wel helemaal goed zou gaan natuurlijk. Daardoor in het begin toch een beetje onrustig in het water, maar dat ging al heel snel over. Zeker toen we vrij snel nadat we onder gedoken waren al een baby sepiaatje tegenkwamen. Wat een heerlijke beestjes zijn dat toch. Als ze zich niet happy voelen, graven ze zich ook zo leuk in het zand.
Rustig aan verder gedoken richting het ponton, waar we de prachtige begroeïng bekeken en tussen de stenen rondom gingen snuffelen. Dat snuffelen wordt altijd beloond. Zo ook deze keer. Uiteraard de nodige krabbetjes en kreeftjes die zich tussen de stenen verschuilen, maar ook een paar palingen. Nieuwsgierig met hun snuitje naar voren, maar wel veilig onder de stenen.
 
Tijdens de duik zijn we verschillende sepiaatjes tegengekomen. Van slechts enkele cm’s tot zeker wel 10 cm groot. Een ieniemini zeenaaldje, diverse krabbetjes en kreeftjes, hooiwagenkrabben (die kunnen zich zo leuk camoufleren) en een paar platvisjes (ik weet nooit of het nou een scholletje, scharretje of een bot is…..).
 
Eind van de duik (na 57 minuten) was de wind flink komen opzetten, waardoor ik even flink heb liggen ploeteren in de golven om mijn vinnen uit te krijgen. Keer op keer een flinke golf over me heen. Lag toen al te hijgen als een paard. Terug heb ik mijn eigen spullen gesjouwd, wetende dat ik nu toch kon uitpuffen en bijkomen. Nou dat heb ik geweten. Stond bij de auto alsof ik een hele marathon had gelopen. Daaraan kan ik toch wel zien dat ik qua energie nog absoluut niet fit ben.
Maar ik ben blij dat ik weer heerlijk onder water heb gelegen. Lekker bubbeltjes blazen, genieten van de onderwaterwereld en van de stilte en rust.
 
Dat ik maar weer snel helemaal de oude ben, zodat ik weer heerlijk kan blijven duiken!