Emmie's weblog

Oeps, een paar dagen geleden, maar hier dan toch nog het verslag van mijn duikje afgelopen zondag 22 oktober op het wrak MFP in het Veerse Meer.
Met een aantal van Duikforum zouden we een duikje gaan maken op het wrak van een Duitse landingsboot die in het Veerse Meer ligt. Tegen half 10 kwam ik aan op de parkeerplaats, alwaar al een aantal duikers zich stond klaar te maken. De boot lag nog niet aan de steiger. Spullen gereed maken en omkleden, zodat we even later aan boord konden.

Allereerst kregen we een uitgebreide briefing van Fred, de schipper, over de geschiedenis van het wrak. Erg leuk om te horen natuurlijk.
Dan een klein stukje varen naar het wrak. Het ligt midden in de vaargeul, dus wel zo makkelijk dat we vanaf een boot duiken. Die blijft daar gewoon liggen en beschermt ons dan wel.
Ik ga samen met Heidi duiken en we dalen rustig af via de lijn die richting wrak loopt.
Het wrakje ligt niet diep (max. 15 meter) en het zicht is erg goed, dus we zien het wrakje al snel opduiken. Eigenlijk heel bewust zet ik het rondje om het wrak tegen de klok in. De meeste duikers duiken met de klok mee, en ik ben niet zo’n kuddedier, dus lekker tegendraads.
Het wrak is al aardig begroeid met zakpijpen, anemoontjes en ander klein spul. Er zwemmen wat grondeltjes rond en de krabbetjes hebben het ook prima naar hun zin.
Verder is er nog weinig leven in en om het wrak. Maar het Veerse Meer is bezig om weer onderwaterleven te creeëren.

Helaas heb ik het na 20 minuten al fris. Gatver, het wordt echt weer kouder. Jammer, want ik lig zo graag in het water. Toch tijd om snel een droogpak te gaan kopen.Maar goed, ik ben wat gewend, dus duik op mijn gemakkie door. Na 45 minuten teken aan buddy dat ik op 100 bar zit. Krijg wel een teken terug, maar omdat ze met haar lamp in mijn gezicht schijnt, kan ik niet zien wat ze nou eigenlijk aangeeft. Ach ik spiek zo wel even op haar mano. Pffff, maar goed dat ik dat dus vrij snel doe. Mmmm, ze heeft nog 60 bar. Mooi, dan kunnen we weer naar boven. Heb het toch wel een beetje gezien op het wrakje en ik heb het nu echt koud. Lig een beetje te rillen in het water. Dus echt tijd om het water te verlaten.
Via de lijn aan de opstijging begonnen. Keurig nog een safetystop gemaakt rond de 4 meter en uiteindelijk op precies 60 minuten boven gekomen. We krijgen lekker meteen een kopje thee of koffie in onze handen geschoven met een lekkere koek erbij. Dat gaat er bij mij wel in. Kan wel wat energie gebruiken. Ik sta echt te rillen en kan mezelf niet warm krijgen, ook omdat ik nog in mijn natpak sta natuurlijk.

Als iedereen weer aan boord is, varen we terug. Snel omkleden en de spullen weer in de auto. Logboekjes invullen en een stempeltje bij de schipper halen. Altijd leuk, zo’n stempel in je logboek.
Als iedereen klaar is, gaan we nog even gezellig wat drinken en een patatje eten.
Een paar van ons rijdt naar het Grevelingenmeer om nog een duikje te maken, maar ik rij op mijn gemakkie naar huis. Heb het voor vandaag wel gezien met het koude water. Thuis gekomen plof ik heerlijk op de bank en ga lekker een filmpie kijken.
Heerlijk zo’n zondag!!!!!